Hallo allemaal!
Mijn allerlaatste blogberichtje… Ik ben nu net een weekje thuis en mis Malawi echt wel. Vooral de familie en de kinderen op school. Ik heb het heel moeilijk gehad in het begin omdat ik er alleen was maar vanaf Fanny er was verliep alles veel beter. Ik ben echt trots op mezelf dat ik doorgebeten heb want deze ervaring was het echt waard! Ik had zin om naar huis te gaan maar ergens had ik ook heel graag willen blijven. Echt een heel dubbel gevoel. Ik had pas de laatste twee weken pas echt mijn knopje omgedraaid en voel me hier echt thuis. Het lesgeven ging echt heel vlot sinds ik mijn eigen klas had. Net wanneer alles helemaal op zijn plooi viel, moest ik vertrekken… Echt jammer. Maar het was een super ervaring dat geëindigd is op een hoogtepunt. Zoals ik al zei mis ik vooral mijn familie. Zoals ik al vaker zei is het echt familie geworden, ik hoor erbij. Een ervaring om U tegen te zeggen. Een ervaring met veel intense momenten. Een ervaring waarvoor ik iedereen dankbaar ben die mij gesteund heeft en mij dit heeft helpen mogelijk maken. Een ervaring om nooit te vergeten. A one in a lifetime experience! Goodbye Malawi, maybe we meet again some day.
De laatste foto’s van mijn ongelofelijk mooie ervaring vind je op de fotopagina.
Zaterdag 25 april: Dag 71
Ik vond dat ik het uitslapen wel verdiend had aangezien ik echt hard gewerkt heb deze week. Het was de eerste keer vandaag dat ik rondliep in een short. Normaal doe ik altijd een lange broek aan maar mijn benen bleven maar wit. Dus deed ik een short aan met mijn zitenje erover wanneer ik thuis was en dan wanneer ik niet thuis was de zitenje af. Toen ik ’s avonds weer thuiskwam was ik vergeten mijn omslagdoek weer om te doen en liep ik zo het huis in. Letisha zei meteen: “ooh I like your pants”. Super schattig. Later kwam Maureen naar mij en vertelde dat Letisha had gezegd dat ik er heel mooi uitzag maar dat ik vandaag echt gekleed was als een Muzungu! Vond het echt grappig dat ze dat zei :p Wil toch zeggen dat ze me anders al meer als Afrikaan zien :D best trots! :p
Terug naar de ochtend: Mijn internet was opnieuw op en er was geen elektriciteit meer dus moest ik eerst naar een shopje om internet. Nadien heb ik samen met Fanny de hele middag gewerkt bij Indaba aan mijn reisverslag, daar was wel elektriciteit. Het was al redelijk laat wanneer we eindelijk klaar waren. Samen zijn we nog gaan eten bij de Italiaan in het dorp. En ja! Er was KAAS :D Wij heel blij natuurlijk. Spaghetti carbonara met spekjes en champions, verwennerij! Nadien nog meer verwennerij wanneer we ons een ijsje bestelden. Ik vroeg vanille en Fanny vroeg aardbei. We kregen ons ijsje. Allebei aardbei. De meneer vertelde dat er in mijn ijsje onderaan de vanille zat, het was een mix. Geen probleem dacht ik maar de vanille kwam maar niet :p We vroeg dan of er een vergissing was gebeurd en het kon om een ander ijsje te brengen (ik eet eigenlijk niet zo graag aardbei ijs :p). De meneer kwam een hele uitleg doen! Dat hij twee containers had en dus dacht dat het aardbei en vanille was omdat in de ene container het ijs wat lichter was van kleur en in de andere container het ijs rozer maar dat dus nu bleek dat het alleen aardbei was. Zijn conclusie: So now I can tell you, we have Strawberry Ice cream. Ja dat hadden we al gemerkt! We vonden het hilarisch dat hij dat zo droog zei :p Fanny ging nadien uiteraard nog een feestje bouwen maar ik kroop moe maar voldaan van deze stageweek in mijn bedje :)
Zondag 26 april: Dag 72
Super warm vandaag dus van ’s morgensvroeg dan maar gaan zwemmen. Deze keer alleen met mijn twee zusjes. Ik heb me echt zo geamuseerd met hen! Zo een schatjes. Alicia kan nog niet zo goed zwemmen dus ik moest ze dan steeds boven houden en Letisha vond het heerlijk om in het water gegooid te worden! Nadien even rusten op onze omslagdoeken op het strand (en ondertussen mijn benen laten bruinen :p) Ik heb echt heel wat Chichewa geleerd op het strand :D zou het allemaal eens moeten opschrijven dat ik dat blijf onthouden! Je kan niet geloven hoe ik genoten heb om te voelen hoe een sterke band ik nu heb met hen. Net echt zusjes en ik vind het heerlijk dat zij zich ook zo gedragen naar mij. Alicia springt gewoon vol op haar buik op mijn rug :p Geen gène! :D
Wanneer we terug in het huisje waren hadden Gerlinde en ik EINDELIJK eens een momentje (en ik had genoeg internet en elektriciteit) om te Skypen. Ik heb er van genoten en was echt ontroerd hoe de kindjes allemaal dag wilden zeggen en vroegen hoe het met haar ging. Alicia ging de familie ronselen zodat iedereen eens op het scherm kwam. Zot schattig! Gerlindeke: ik hoop dat je het ook leuk vond! Nadien was mijn internet wel op dus moest ik alweer naar het shopje… vervelend :s Na de middag was er een kitchentulpap voor de buurvrouw van Fanny. Ik vind het maar een rare bedoening maar het is op en top Malawi :p Er worden een heleboel vrouwen uitgenodigd en er wordt gedanst. Ook de kinderen voeren een dansje op, gekleed in dezelfde omslagdoek. De vrouw waarvoor de tulpap gehouden wordt, loopt achter de kinderen mee met een doek over het hoofd. De andere vrouwen die worden uitgenodigd moeten dan geld op het hoofd leggen of later geld in een mand gaan leggen in het midden van de kring :p je moet er al dansend naartoe en dan je geld neerleggen. Je hoort me al komen dat was echt NIETS voor mij :p Fanny vond het natuurlijk allemaal leuk, zolang ze maar kan dansen, en de vrouwen vonden het dan ook helemaal geweldig dat de ‘witte’ meedeed en al dansend geld ging leggen in het mandje. Niet mijn ding dus ging ik stofjes kiezen voor ons mama. Ze hebben echt zovele verschillende kleuren en patronen in die omslagdoeken! Ongelofelijk! 3 doeken zodat ons mama er wat uit kan maken :) Nadien naar huis om mijn blog te updaten van week 10 en wanneer Fanny klaar was met Kitchent Tulpap, gingen we nog even wat drinken en napraten over ons verblijf in Malawi. Met als conclusie: wij willen eigenlijk nog niet naar huis :(
Maandag 27 april: Dag 73
Vandaag start mijn laatste stageweek hier in Malawi. Jammer, want nu ik mijn eigen klasje heb begin ik echt goed mijn draai te vinden! We beginnen opnieuw met het ochtendritueel maar deze keer voeg ik de woordenschat van de dagen van de week aan toe. Ik had 7 kaartjes gemaakt met de dagen op in het Chichewa. Ik gaf uiteraard de kaartjes aan de leerlingen die het WEL konden lezen. Zij lazen de kaartjes dan voor en de rest van de klas moest de leerlingen dan ordenen zodat de dagen in de juiste volgorde staan. We wisselden ook soms eens de kaartjes zodat de leerlingen moesten uitzoeken waar de fout zat. Nadien dan de woorden vertaald naar het Engels, het liedje gezongen en genoteerd in de schriftjes. Nadien deden we een herhaling van de grammatica rond IN, ON en UNDER. Ook speelden we “Simon zegt”. Dat was toch net iets moeilijker voor de leerlingen dan ik had ingeschat. Maar als ik ze het dan 1 voor een gewoon liet doen ging het veel vlotter! Terwijl Birghten dan een les Chichewa gaf aan de leerlingen, verzamelde ik de schriftjes en schreef er een opdracht rond IN, ON en UNDER in als huiswerk. Ik differentieerde zelfs door de kinderen verschillende opdrachtjes te geven naar gelang hun niveau. Na de les van Brighten (Die trouwens echt lang duurde :o) was er een vergadering. De dame die elke namiddag computerlessen gaf op Sinthana, zou donderdag naar huis vertrekken dus er was een afscheidsvergadering. Ondertussen mochten de kinderen gewoon spelen. De vrijwilligster werd bedankt en moest een kleine speech geven. Ze heeft er erg lang gewerkt en heeft goeie programma’s uitgeschreven om de community verder te helpen met hun computerskills. Wanneer de vergadering er eindelijk op zat. Was het weer tijd om les te geven. De laatste les van vandaag was een rekenles. Ik had van Fanny getalkaarten gekregen die ze ook gebuikt in de montessorischolen. Het waren kaartjes met de getalen van 1 tot 9, dan de 10tallen, 100tallen en 1000tallen. Samen telden we, ordenen, raden wel cijfer weg was, raden welke cijfers ik omgewisseld had, ik zeg een getal zij wijzen aan, ik wijs aan zij zeggen het getal,… en dat deden we met de eenheden, 10tallen en 100tallen. De duizendtallen waren net iets te hoog gegrepen. :p
Na school vertrek ik zoals elke dag alleen naar huis. Ik ben al een paar 100 meter ver wanneer ik super luid mijn naam hoor. Ik draai me om en daar komt Alicia aangelopen met haar armpjes open en ze springt in mijn armen. What a feeling! En zo stapte ik deze keer niet alleen naar huis :) Thuisgekomen, eten en na het middageten mijn blog over mijn reis schrijven. Wanneer Fanny langskwam na haar werk zijn we even gaan zwemmen zodat ik me kon wassen en omdat we allebei echt wel wat verfrissing nodig hadden :D Fanny krijgt ’s avonds ook altijd een warme maaltijd (en ik boterhammetjes) en ik had nog geen vis gehad sinds ik van mijn reis terug was, dus ging ik even met Fanny mee en kreeg daar een stuk van echt een gigantisch grote vis ‘kapango’. ZO LEKKER :o Na het eten hebben we samen met de kindjes nog naar Despicable me gekeken. Ookal verstaan ze er niets van (was in het nederlands) ze vonden het echt leuk! Het jongetje dat zo erg verbrand was, keek ook mee. En ik kon het bijna niet geloven maar je ziet er bijna niets meer van! Zijn huidje wordt weer mooi donker bruin en hij heeft er geen last meer van :) Om de avond af te sluiten gingen we nog samen even bij mij thuis. Daar hebben we met het hele gezin de maïs van de kolven helpen drukken. Ik rond een kom met Kelvin, Alicia en Letisha, Fanny en Sitha aan een kom en dan Maureen. Was echt nog gezellig :p we hebben veel gelachen. De maïs moest van de kolven zodat ze de dag nadien konden drogen in de zon om het nadien naar de maalderij te doen om er meel van te maken voor nsima. Later op de avond kwam er nog een vriend van SItha aan. Het eerste wat hij tegen mij zei: “Charlotte, you got fat!” Ik dacht, verdorie! Nog iemand die dat zegt maar ik zei beleefd danku :p Dikkere vrouwen zijn hier zeer gegeerd. Later op de avond zei hij zelfs. “No Charlotte, you got grrrrr” En toen had ik er even genoeg van :p
Dinsdag 28 april: Dag 74
Wanneer ik deze ochtend aankwam op Sinthana stond plots de leraar van Standard 4 voor mijn Standard 2 klasje. Ik wist heel even niet was er aan de hand was maar ik ging dan maar zitten en verbeterde ondertussen hun huistaakjes. Diegene die het gedaan hadden kregen een sticker, wat een blije gezichtjes :D. Ondertussen merk ik op dat er 2 leerlingen te laat komen. Ze krijgen allebei een slag met de bamboestok en moeten terug naar huis. Blijkbaar hadden ze een nieuwe regel ingevoerd dat de kinderen op tijd moesten komen of ze mochten niet meer binnen. Ook in mijn klas kwam een kindje te laat maar mijn kinderen wisten deze regel niet aangezien ik die niet verteld had omdat ik zelf niet op de hoogte was. Mijn kindje moest naar de leraar van de andere klas om een bamboeslag! Dat heb ik maar snel tegengehouden en verteld dat ze het niet wist dus dat ik vind dat we ze niet kunnen straffen. Dat hielp al maar ze vonden toch dat ze naar huis moest. Mooi niet! Ze zat nu in mijn klasje :p Wanneer de leraar klaar was met mijn klasje herhaalden we het ochtendritueel en de dagen van de week. Ook deden we een leesoefening. Ik tekende een grote woordzoeker op het bord en zei een woord. De leerlingen moesten dat woordje zoeken in het rooster. Vonden ze echt leuk en ik was ook blij want ik merkte vooruitgang in hun lezen! Brighten stond erop dat hij nog een les social studies zou geven. Dus terwijl hij dat deed, bereide ik me voor op de les kloklezen en ik tekende in alle schriftjes klokjes zodat we oefeningen konden maken. Dit duurde echt immens lang :o ook de les van Birghten duurde super lang! (maar dat was dan vooral omdat de kinderen op het einde veel moesten schrijven). Dus er was geen tijd meer om mijn es kloklezen te doen. Morgen dan maar. Na schooltijd kwam de leerkracht waar ik normaal bij sta nog even bij mij en vroeg hoe de spelletjes werkten die ik vorige week gedaan had. Ik dacht WAT?! Hij vond het dus toch leuk! :D Dus ik heb hem alle spelletjes uitgelegd! Teachertraining: Check!
Ik was naar huis aan het stappen wanneer er een auto naast me stopte. Het was een vriend van het dorp, Aaron, die er auto’s verhuurde. Hij vroeg of hij me thuis moest afzetten. Daar zeg ik uiteraard geen neen tegen. Ik zat nog geen halve minuut in de auto of we kwamen een vriend van hem tegen (ook in een auto). Aaron vroeg of ik met een auto kan rijden. Eeeuhhmmm, ja?! Okee zei hij dan kan jij deze auto naar Indaba lodge brengen. Euhm, wacht even, dit is een splinternieuwe auto, waar het stuur links zit, dat een automatische versnellingsbak heeft, waar ik nog nooit mee gereden heb en jij wil dat ik deze auto over een zandweg met putten en stenen naar indaba lodge rij?! Ik was helemaal niet op mijn gemak maar vond het wel spannend :p ik ben er wonder boven wonder veilig geraakt :p Maureen werkt op Indaba en lag echt slap van het lachen toen ze me zag binnenrijden :p Toen ik thuis kwam was ik echt in de wolken ik zag VIS! Woop woop! Eindelijk :D Na het eten even wat relaxen op het strand om mijn kleurtje bij te werken. Ik stapte samen met Fanny naar haar werk bij Panda Garden. Daar heb ik, terwijl Fanny papier schepte, nog wat aan mijn blog gewerkt en mijn lessen voorbereid voor de volgende dag. Wanneer de werkdag er eindelijk opzat kreeg ik een smsje van Sanne! Ze was eindelijk ook terug van haar rondreis! Jippiiii! Ik had haar echt gemist. Fanny en ik zijn haar meteen gaan opzoeken in de lodge en aten er ons lievelingsdessert hier in Malawi! Het warme chocolade lavacakeje :D Sanne en Lindy (haar vriendin waarmee ze rondtrok) waren moe en ik ook wel dus zijn we op tijd onze bedjes ingekropen. Na ons thee-ritueel uiteraard :p
Woensdag 29 april: Dag 75
Urgh… Met mijn verkeerde been uit bed gestapt vandaag --‘ Mijn donut die ik gisteravond niet opgegeten had maar die Maureen zou bewaren voor mij, hadden Alicia en Letisha stiekem opgegeten, ik had hoofdpijn dus niet goed geslapen, ik was eigenlijk al te laat opgestaan, Alicia wou niet met Letisha meestappen maar ik had geen zin vandaag om ze mee te sleuren met als kers op de taart dat ze te grote schoenen aan had en we dus om de 5 meter moesten stoppen omdat ze haar schoen verloor… wat een ochtend!
Toen ik aankwam op Sinthana was Brighten mijn klasje les aan het geven, gelukkig! Terwijl Brighten les gaf, schreef ik ondertussen weer wat rekenoefeningen in hun schriftjes. Wanneer hij klaar was, nam ik de klas weer over. Vandaag zou ik de vormen eens aanpakken. Ik startte de les met het ochtendritueel en ging zo over naar de vormen. Vormen zoeken in de klas, opdrachten uitvoeren, de vormen tekenen in de lucht, op elkaars rug en raden en dan uiteindelijk de schriften invullen en de alles nog eens netjes noteren :p Nadien ging ik verder met het kloklezen. Het oefenen met de grote klok die ik gemaakt had verliep echt vlot. Maar toen begon het :p Ik had op het bord dezelfde oefeningen genoteerd dan ik in hun schriftjes had gedaan. Maar dat begrepen ze niet zo goed :p Ik begon dan met het maken van de oefeningen en zag plots dat enkele kinderen op een andere pagina zelf de klokjes nog eens aan het tekenen waren… Ze verstonden niet zo goed dat ik dat al gedaan had voor hen. Het startte dus wat moeizaam maar eens ze verstonden dat ze gewoon moesten aanvullen op de aangeduide plaatsjes, vlotte alles prima! Terwijl ik aan het lesgeven was, was de standard 3 klas samen met de leerkracht een vuurtje aan het maken en kaarsen aan het smelten om nieuwe kaarsen te maken i.v.m. een les rond renewable sources. Alles gebeurt in dezelfde ruimte dus de leerlingen van mijn klas waren echt heel erg snel afgeleid en ik kon de aandacht maar niet scherp houden en omdat ik in het Engels lesgeef moeten ze zich al extra concentreren dus dat ging al helemaal niet… Ik heb dan maar een speeltijd ingelast tot de klas naast me klaar was. Na de speeltijd herhaalde ik nog eens de woordenschat rond ‘de familie’ en mochten de leerlingen hun eigen familie tekenen en er in het Engels bijschrijven wie het was (brother, sister, me, mother,…) Dat kleuren duurde tot het einde van de lessen. Ondertussen werd ik ook gevraagd om even op de computer wat werk te doen omdat ze iets niet goed begrepen. Multifunctioneel vandaag :D
Wanneer school gedaan was ben ik meteen naar Sanne en Lindy gestapt, daar pastasalade gegeten en aan onze activiteit begonnen voor deze middag op de Chembe Day Care. WATERBALONNEN vullen! Niet zo gemakkelijk bleek zo :p gelukkig verblijft Sanne in een huisje waar wél een kraan is anders hadden we een probleempje. Wanneer de waterbalonnen klaar waren en verdeeld in 2 emmers, maakten Sanne en ik een ‘donut’ van een zitenje om de emmers op ons hoofd naar Chembe Child te dragen. 2 blanken met een kom op hun hoofd is echt een attractie. Al snel hadden we een 20tal kinderen achter ons aan lopen :D Geweldig!
Eens op Chembe Child aangekomen kwamen er echt zoveel kinderen :o We hadden echt nog nooit zoveel kinderen gehad daar! Het moeten er minstens 50 geweest zijn. Superleuk om te merken dat onze activiteiten dan toch aanslaan aangezien iedereen vriendjes en vriendinnetjes meebrengt :) Trots! We speelden dassenroof, tweelingtikkertje, tikkertje onder de benen en dan het watergevecht! Het was echt een warme dag dus dat was meer dan welkom! Ik kan niet anders zeggen dat het echt een goed gevoel was om die kinderen te zien spelen. Zalig gewoon!
Jammer genoeg had ik heel veel last van maagpijn vandaag. Echt steken… Ik ben na Chembe Child dan ook in bed gekropen, enkel nog thee gedronken wat later en dan opnieuw naar bed. Die nacht ook wakker geworden van de pijn dat ik echt dacht om naar het ziekenhuis te gaan. Enkele pijnstillers genomen en opnieuw in slaap gevallen. Geen idee wat er scheelt met mij :(
Donderdag 30 april: Dag 76
Vandaag mijn allerlaatste dag lesgeven hier in Malawi! :’( Dubbel gevoel alweer. Blij dat ik het gehaald heb en dat het erop zit maar jammer omdat ik net een sterke band met de kinderen van mijn klas aan het krijgen was waardoor het lesgeven echt heel goed verliep. Dan nog maar eens alles uit de kast halen voor de laatste dag! Vandaag ben ik begonnen met het ochtendritueel en opnieuw de vormen eens herhalen. Ik gaf er ook een klein toetsje over en de meesten scoorden echt wel goed :D Nadien gaf ik een lesje over het maken van cijfer. Met de getalkaarten van fanny opnieuw cijfers herkennen en lezen. Door de getalkaarten op elkaar te leggen was het voor de kinderen echt heel duidelijk hoe een getal opgebouwd was. Echt leuk en met resultaat. Na de getallen was het tijd voor een afscheidsmeeting. De hele school met alle leerkrachten werden in de ‘klas’ gebracht. de kinderen samen en vooraan, met het gezicht naar de kinderen, alle leerkrachten en ik. Er werden wat speeches gegeven, ik moest een speech geven, de klasverantwoordelijken moesten een dankwoord zeggen, de kinderen zongen enkele liedjes en ik werd bedankt met een mooie zitenje als afscheidskadootje! Toch wel ontroerend dat ze me hier zo graag zagen. De meeting duurde iets meer dan een half uurtje. Nadien was er even speeltijd en dan terug les. Ik las nog een laatste keer een Jip en Janneke verhaaltje voor over knippen. Als verwerking mochten de kinderen dan zelf een ventje uitknippen dat ik had voorgetekend en nadien het ventje versieren als zichzelf! Je zag dat bijna niemand ooit al een schaar gebruikt had. Het knippen verliep echt heeeel moeizaam. De mannetjes die de kinderen maakten, nam ik mee naar huis als aandenken :) Afscheid nemen van iedereen, knuffels ontvangen van de kinderen en toch met een raar gevoel naar huis. Wetende dat ik hier misschien nooit meer kom…
Thuis waren de jongens wat aan het voorbereiden voor het verjaardagsfeestje van Kelvin deze zaterdag. Ze hadden flessen gehaald en vijlden deze nu in twee stukken om glazen van te maken. Ze deden dat met een soort rubbertouw. Door er aan te trekken van links naar rechts smolt het glas onder het rubbertouw weg en werd het mooi in twee gedaan. Ik vond het echt boeiend :D Sinds enkele dagen ben ik ook officieel de ‘tomatensausmaker’ woop woop. Altijd lachen dus :D en nadien heb ik nog een helenamiddag gewerkt bij Indaba, gegeten bij Fanny thuis, thee gedronken en bed in. Doodnormaal middagje dus :)
Vrijdag 1 mei: Dag 77
Labourday. Ook hier in Malawi is dat een vrije dag. Geen school dus en het was gezellig druk bij ons thuis. Ik kreeg vandaag zelfs pannenkoeken als ontbijt! Kelvin had zich er aan gezet om een luxe-ontbijt klaar te maken. Pannenkoeken, suiker, thee, bananen… ik word echt verwend! Nadien vertrok ik samen met Fanny, Sanne en Lindy op een boottochtje naar Thumbi Island (dat is dat eiland dat je op al mijn foto’s ziet :D). Daar hebben we heerlijk gerelaxt op het strand. Een braai gedaan met een super grote vis en jaja ik heb gesnorkeld! Ik ben normaal echt als de dood voor vissen maar ik moest het toch echt doen en ik ben echt blij dat ik het gedaan heb! Zo mooie vissen! Blauw, gel, oranje, wit, streepjes, stipjes, vissen in echt alles soorten en maten en daar mocht ik tussen zwemmen. This really is paradise! We zijn ook fisheagles gaan spotten. Dat is de nationale vogel van Malawi. Prachtig grote vogel, echt indrukwekkend. En natuurlijk keken we ook samen naar de zonsondergang terwijl we naar de muziek van de Chembe boys band luisterden. Het zijn enkele kinderen die op instrumenten gemaakt van afval, liedjes spelen. Speciaal voor ons speelden ze “Who let the muzungu out’ Hilarisch :p Ik heb een heerlijke dag gehad. Wat een mooie laatste dagen!
Zaterdag 2 mei: Dag 78
Al van ‘s morgens vroeg ben ik begonnen met inpakken. Door de kadootjes die ik meebracht voor de familie, de schoolspullen voor Sinthana en dan wat spullen die ik niet meer kan gebruiken thuis was een halve koffer leeg. Handig! Tegen de middag ging ik opnieuw bij Sanne en Lindy. We zouden samen nsima maken. Hier lachen ze daar steeds mee als een blanke dat zou proberen omdat ze denken dat wij dat niet kunnen (wat vaak ook wel waar is :p). Maar Sanne en ik begonnen er met volle moed aan, we hadden het allebei al ontelbaar keer zien maken dus het zou ons wel lukken! Ik zweer het dat is echt SUPER vermoeiend. En het leek echt mislukt en vol brokken omdat onze armen moe werden van dat zo te mengen. Dus we gaven op… MAAR onze nsima was kei goed gelukt als we proefden! De goeie dikte en NEEN geen klonters! WOOP WOOP! Echte Malawiaanse vrouwen zijn wij! :D Super trots want zelfs de Malawiaanse vriend van Sanne vond het lekker :) dikke pluim voor ons ;) Sanne gaf ons nog een rondleiding bij Tipezananso en nadien stapten we door naar de big market om er een kadootje voor kelvin te kopen. Een gestreept shirt. Hopelijk vindt hij het mooi :) en toen begon het minst leuke deel van de hele reis… afscheid nemen. Eerst bij de familie van Fanny, daar vloeiden de tranen al. Nadien bij het werk van Fanny waar we regelmatig wat gingen drinken en goede vriendinnen geworden waren met de serveerster. Daarna ging ik naar mijn eigen huisje. Het was nog niet echt tijd om afscheid te nemen van hen maar ik had het echt moeilijk. Ik heb thuis echt nog de hele avond bijna geweend… Ik kreeg ook nog afscheidskadootjes van mijn familie en ik was echt ontroerd. Van mijn twee zusjes kreeg ik elke een sleutelhanger met aan de ene kant mijn naam en aan de andere kent één van hun namen. Ook kreeg ik nog een armbandje, een peper en zout potje en twee zitenje van opa en oma. Ik kon er echt niet van over. Zo lief! Nadien nog afscheid nemen van oma en opa en dan was het tijd voor Kelvin’s verjaardagsfeest! De vrouwen hadden echt een hele dag gekookt en de jongens een cocktail samen gesteld. Alles werd klaar gezet op het strand en er werd veel gedanst, gedronken en gegeten. Heerlijke laatste avond :) ik kroop toch maar op tijd in mijn bedje aangezien ik morgen om half 6 praat moet staan om te vertrekken naar de hoofdstad.
Zondag 3 mei: Dag 79
Vandaag dus heel vroeg opgestaan. Niemand was wakker… dus maakte ik maar een beetje extra veel lawaai zodat ik toch een uitwuifcomité zou hebben. Maureen was gelukkig opgestaan en ging de meisjes wakker maken. Alisha en Letisha hebben het niet echt beseft denk ik dat ik nu echt vertrok aangezien ze allebei nogal aan het slaapwandelen waren… jammer aan een kant maar aan de andere kant was het misschien maar best ook zodat het niet nóg moeilijker was voor mij. Samen met Sanne, Max, Lindy en Fanny vertrok ik dus richtimg Lilongwe. Lindy zou vandaag naar huis vliegen dus eerst zetten we haar af aan de luchthaven. Nadien gingen wij nog de stad in omdat Sanne nog boodschappen moest doen. Het voelde echt raar om opnieuw een supermarkt binnen te stappen en ik ken ze allemaal vanbinnen en vanbuiten omdat we het goedkoopste kattenvoer zochten en dus elke winkel toch wel 2 keer gedaan hebben :p nadien verwende we onszelf met pizza en een ijsje. Wanneer we aankwamen in Camp Mabuya voor onze overnachting, hebben we nog wat gekletst aan het zwembad en ontmoette ik er 2 belgen. Cobe en Jacob, zij zouden hetzelfde vliegtuig naar huis nemen dus ik moest niet alleen reizen! Jipii! In de lodge konden we tussen drie hoofdschotels kiezen, lasagne, curry of rijst met bonen. Ik nam de bonen! De laatste keer een typisch Malawiaans gerecht en ik genoot ervan :) Iedereen was heel moe (behalve ik deze keer :p) dus kropen we om 9 uur al in ons stapelbed met muskietennet. Geloof mij, dat was niet zo simpel om daar in en uit te kruipen :D
Maandag 4 mei: Dag 80
Ja vandaag is de dag dat ik afscheid moet nemen van het prachtige en gastvrije Malawi. We zijn vroeg opgestaan om nog naar de markt te gaan, want Sanne moest de laatste inkopen nog doen. En dan het vliegtuig op… de 20 uur durende reis naar huis verliep minder vlot dan verwacht maar ik ben in België geraakt en dat is het belangrijkst! Bo en Nele stonden me samen met papa en mama op te wachten in Zaventem. Van een leuke thuiskomst gesproken.
Hier eindigt mijn avontuur. Danku aan iedereen die me gesteund heeft en aan mama en papa die me de kans gaven dit te mogen doen. Ik heb zoveel geleerd, iets wat ik nooit meer vergeet en niemand me ooit nog kan afnemen. Bedankt allemaal om mijn blog te volgen. Ik genoot ervan om het op te schrijven, hopelijk genoten jullie ervan het te lezen! Wil je nóg meer horen van mijn Malawi-avontuur, bel me dan maar eens ;)
Groetjes vanuit Aalst!
Mijn allerlaatste blogberichtje… Ik ben nu net een weekje thuis en mis Malawi echt wel. Vooral de familie en de kinderen op school. Ik heb het heel moeilijk gehad in het begin omdat ik er alleen was maar vanaf Fanny er was verliep alles veel beter. Ik ben echt trots op mezelf dat ik doorgebeten heb want deze ervaring was het echt waard! Ik had zin om naar huis te gaan maar ergens had ik ook heel graag willen blijven. Echt een heel dubbel gevoel. Ik had pas de laatste twee weken pas echt mijn knopje omgedraaid en voel me hier echt thuis. Het lesgeven ging echt heel vlot sinds ik mijn eigen klas had. Net wanneer alles helemaal op zijn plooi viel, moest ik vertrekken… Echt jammer. Maar het was een super ervaring dat geëindigd is op een hoogtepunt. Zoals ik al zei mis ik vooral mijn familie. Zoals ik al vaker zei is het echt familie geworden, ik hoor erbij. Een ervaring om U tegen te zeggen. Een ervaring met veel intense momenten. Een ervaring waarvoor ik iedereen dankbaar ben die mij gesteund heeft en mij dit heeft helpen mogelijk maken. Een ervaring om nooit te vergeten. A one in a lifetime experience! Goodbye Malawi, maybe we meet again some day.
De laatste foto’s van mijn ongelofelijk mooie ervaring vind je op de fotopagina.
Zaterdag 25 april: Dag 71
Ik vond dat ik het uitslapen wel verdiend had aangezien ik echt hard gewerkt heb deze week. Het was de eerste keer vandaag dat ik rondliep in een short. Normaal doe ik altijd een lange broek aan maar mijn benen bleven maar wit. Dus deed ik een short aan met mijn zitenje erover wanneer ik thuis was en dan wanneer ik niet thuis was de zitenje af. Toen ik ’s avonds weer thuiskwam was ik vergeten mijn omslagdoek weer om te doen en liep ik zo het huis in. Letisha zei meteen: “ooh I like your pants”. Super schattig. Later kwam Maureen naar mij en vertelde dat Letisha had gezegd dat ik er heel mooi uitzag maar dat ik vandaag echt gekleed was als een Muzungu! Vond het echt grappig dat ze dat zei :p Wil toch zeggen dat ze me anders al meer als Afrikaan zien :D best trots! :p
Terug naar de ochtend: Mijn internet was opnieuw op en er was geen elektriciteit meer dus moest ik eerst naar een shopje om internet. Nadien heb ik samen met Fanny de hele middag gewerkt bij Indaba aan mijn reisverslag, daar was wel elektriciteit. Het was al redelijk laat wanneer we eindelijk klaar waren. Samen zijn we nog gaan eten bij de Italiaan in het dorp. En ja! Er was KAAS :D Wij heel blij natuurlijk. Spaghetti carbonara met spekjes en champions, verwennerij! Nadien nog meer verwennerij wanneer we ons een ijsje bestelden. Ik vroeg vanille en Fanny vroeg aardbei. We kregen ons ijsje. Allebei aardbei. De meneer vertelde dat er in mijn ijsje onderaan de vanille zat, het was een mix. Geen probleem dacht ik maar de vanille kwam maar niet :p We vroeg dan of er een vergissing was gebeurd en het kon om een ander ijsje te brengen (ik eet eigenlijk niet zo graag aardbei ijs :p). De meneer kwam een hele uitleg doen! Dat hij twee containers had en dus dacht dat het aardbei en vanille was omdat in de ene container het ijs wat lichter was van kleur en in de andere container het ijs rozer maar dat dus nu bleek dat het alleen aardbei was. Zijn conclusie: So now I can tell you, we have Strawberry Ice cream. Ja dat hadden we al gemerkt! We vonden het hilarisch dat hij dat zo droog zei :p Fanny ging nadien uiteraard nog een feestje bouwen maar ik kroop moe maar voldaan van deze stageweek in mijn bedje :)
Zondag 26 april: Dag 72
Super warm vandaag dus van ’s morgensvroeg dan maar gaan zwemmen. Deze keer alleen met mijn twee zusjes. Ik heb me echt zo geamuseerd met hen! Zo een schatjes. Alicia kan nog niet zo goed zwemmen dus ik moest ze dan steeds boven houden en Letisha vond het heerlijk om in het water gegooid te worden! Nadien even rusten op onze omslagdoeken op het strand (en ondertussen mijn benen laten bruinen :p) Ik heb echt heel wat Chichewa geleerd op het strand :D zou het allemaal eens moeten opschrijven dat ik dat blijf onthouden! Je kan niet geloven hoe ik genoten heb om te voelen hoe een sterke band ik nu heb met hen. Net echt zusjes en ik vind het heerlijk dat zij zich ook zo gedragen naar mij. Alicia springt gewoon vol op haar buik op mijn rug :p Geen gène! :D
Wanneer we terug in het huisje waren hadden Gerlinde en ik EINDELIJK eens een momentje (en ik had genoeg internet en elektriciteit) om te Skypen. Ik heb er van genoten en was echt ontroerd hoe de kindjes allemaal dag wilden zeggen en vroegen hoe het met haar ging. Alicia ging de familie ronselen zodat iedereen eens op het scherm kwam. Zot schattig! Gerlindeke: ik hoop dat je het ook leuk vond! Nadien was mijn internet wel op dus moest ik alweer naar het shopje… vervelend :s Na de middag was er een kitchentulpap voor de buurvrouw van Fanny. Ik vind het maar een rare bedoening maar het is op en top Malawi :p Er worden een heleboel vrouwen uitgenodigd en er wordt gedanst. Ook de kinderen voeren een dansje op, gekleed in dezelfde omslagdoek. De vrouw waarvoor de tulpap gehouden wordt, loopt achter de kinderen mee met een doek over het hoofd. De andere vrouwen die worden uitgenodigd moeten dan geld op het hoofd leggen of later geld in een mand gaan leggen in het midden van de kring :p je moet er al dansend naartoe en dan je geld neerleggen. Je hoort me al komen dat was echt NIETS voor mij :p Fanny vond het natuurlijk allemaal leuk, zolang ze maar kan dansen, en de vrouwen vonden het dan ook helemaal geweldig dat de ‘witte’ meedeed en al dansend geld ging leggen in het mandje. Niet mijn ding dus ging ik stofjes kiezen voor ons mama. Ze hebben echt zovele verschillende kleuren en patronen in die omslagdoeken! Ongelofelijk! 3 doeken zodat ons mama er wat uit kan maken :) Nadien naar huis om mijn blog te updaten van week 10 en wanneer Fanny klaar was met Kitchent Tulpap, gingen we nog even wat drinken en napraten over ons verblijf in Malawi. Met als conclusie: wij willen eigenlijk nog niet naar huis :(
Maandag 27 april: Dag 73
Vandaag start mijn laatste stageweek hier in Malawi. Jammer, want nu ik mijn eigen klasje heb begin ik echt goed mijn draai te vinden! We beginnen opnieuw met het ochtendritueel maar deze keer voeg ik de woordenschat van de dagen van de week aan toe. Ik had 7 kaartjes gemaakt met de dagen op in het Chichewa. Ik gaf uiteraard de kaartjes aan de leerlingen die het WEL konden lezen. Zij lazen de kaartjes dan voor en de rest van de klas moest de leerlingen dan ordenen zodat de dagen in de juiste volgorde staan. We wisselden ook soms eens de kaartjes zodat de leerlingen moesten uitzoeken waar de fout zat. Nadien dan de woorden vertaald naar het Engels, het liedje gezongen en genoteerd in de schriftjes. Nadien deden we een herhaling van de grammatica rond IN, ON en UNDER. Ook speelden we “Simon zegt”. Dat was toch net iets moeilijker voor de leerlingen dan ik had ingeschat. Maar als ik ze het dan 1 voor een gewoon liet doen ging het veel vlotter! Terwijl Birghten dan een les Chichewa gaf aan de leerlingen, verzamelde ik de schriftjes en schreef er een opdracht rond IN, ON en UNDER in als huiswerk. Ik differentieerde zelfs door de kinderen verschillende opdrachtjes te geven naar gelang hun niveau. Na de les van Brighten (Die trouwens echt lang duurde :o) was er een vergadering. De dame die elke namiddag computerlessen gaf op Sinthana, zou donderdag naar huis vertrekken dus er was een afscheidsvergadering. Ondertussen mochten de kinderen gewoon spelen. De vrijwilligster werd bedankt en moest een kleine speech geven. Ze heeft er erg lang gewerkt en heeft goeie programma’s uitgeschreven om de community verder te helpen met hun computerskills. Wanneer de vergadering er eindelijk op zat. Was het weer tijd om les te geven. De laatste les van vandaag was een rekenles. Ik had van Fanny getalkaarten gekregen die ze ook gebuikt in de montessorischolen. Het waren kaartjes met de getalen van 1 tot 9, dan de 10tallen, 100tallen en 1000tallen. Samen telden we, ordenen, raden wel cijfer weg was, raden welke cijfers ik omgewisseld had, ik zeg een getal zij wijzen aan, ik wijs aan zij zeggen het getal,… en dat deden we met de eenheden, 10tallen en 100tallen. De duizendtallen waren net iets te hoog gegrepen. :p
Na school vertrek ik zoals elke dag alleen naar huis. Ik ben al een paar 100 meter ver wanneer ik super luid mijn naam hoor. Ik draai me om en daar komt Alicia aangelopen met haar armpjes open en ze springt in mijn armen. What a feeling! En zo stapte ik deze keer niet alleen naar huis :) Thuisgekomen, eten en na het middageten mijn blog over mijn reis schrijven. Wanneer Fanny langskwam na haar werk zijn we even gaan zwemmen zodat ik me kon wassen en omdat we allebei echt wel wat verfrissing nodig hadden :D Fanny krijgt ’s avonds ook altijd een warme maaltijd (en ik boterhammetjes) en ik had nog geen vis gehad sinds ik van mijn reis terug was, dus ging ik even met Fanny mee en kreeg daar een stuk van echt een gigantisch grote vis ‘kapango’. ZO LEKKER :o Na het eten hebben we samen met de kindjes nog naar Despicable me gekeken. Ookal verstaan ze er niets van (was in het nederlands) ze vonden het echt leuk! Het jongetje dat zo erg verbrand was, keek ook mee. En ik kon het bijna niet geloven maar je ziet er bijna niets meer van! Zijn huidje wordt weer mooi donker bruin en hij heeft er geen last meer van :) Om de avond af te sluiten gingen we nog samen even bij mij thuis. Daar hebben we met het hele gezin de maïs van de kolven helpen drukken. Ik rond een kom met Kelvin, Alicia en Letisha, Fanny en Sitha aan een kom en dan Maureen. Was echt nog gezellig :p we hebben veel gelachen. De maïs moest van de kolven zodat ze de dag nadien konden drogen in de zon om het nadien naar de maalderij te doen om er meel van te maken voor nsima. Later op de avond kwam er nog een vriend van SItha aan. Het eerste wat hij tegen mij zei: “Charlotte, you got fat!” Ik dacht, verdorie! Nog iemand die dat zegt maar ik zei beleefd danku :p Dikkere vrouwen zijn hier zeer gegeerd. Later op de avond zei hij zelfs. “No Charlotte, you got grrrrr” En toen had ik er even genoeg van :p
Dinsdag 28 april: Dag 74
Wanneer ik deze ochtend aankwam op Sinthana stond plots de leraar van Standard 4 voor mijn Standard 2 klasje. Ik wist heel even niet was er aan de hand was maar ik ging dan maar zitten en verbeterde ondertussen hun huistaakjes. Diegene die het gedaan hadden kregen een sticker, wat een blije gezichtjes :D. Ondertussen merk ik op dat er 2 leerlingen te laat komen. Ze krijgen allebei een slag met de bamboestok en moeten terug naar huis. Blijkbaar hadden ze een nieuwe regel ingevoerd dat de kinderen op tijd moesten komen of ze mochten niet meer binnen. Ook in mijn klas kwam een kindje te laat maar mijn kinderen wisten deze regel niet aangezien ik die niet verteld had omdat ik zelf niet op de hoogte was. Mijn kindje moest naar de leraar van de andere klas om een bamboeslag! Dat heb ik maar snel tegengehouden en verteld dat ze het niet wist dus dat ik vind dat we ze niet kunnen straffen. Dat hielp al maar ze vonden toch dat ze naar huis moest. Mooi niet! Ze zat nu in mijn klasje :p Wanneer de leraar klaar was met mijn klasje herhaalden we het ochtendritueel en de dagen van de week. Ook deden we een leesoefening. Ik tekende een grote woordzoeker op het bord en zei een woord. De leerlingen moesten dat woordje zoeken in het rooster. Vonden ze echt leuk en ik was ook blij want ik merkte vooruitgang in hun lezen! Brighten stond erop dat hij nog een les social studies zou geven. Dus terwijl hij dat deed, bereide ik me voor op de les kloklezen en ik tekende in alle schriftjes klokjes zodat we oefeningen konden maken. Dit duurde echt immens lang :o ook de les van Birghten duurde super lang! (maar dat was dan vooral omdat de kinderen op het einde veel moesten schrijven). Dus er was geen tijd meer om mijn es kloklezen te doen. Morgen dan maar. Na schooltijd kwam de leerkracht waar ik normaal bij sta nog even bij mij en vroeg hoe de spelletjes werkten die ik vorige week gedaan had. Ik dacht WAT?! Hij vond het dus toch leuk! :D Dus ik heb hem alle spelletjes uitgelegd! Teachertraining: Check!
Ik was naar huis aan het stappen wanneer er een auto naast me stopte. Het was een vriend van het dorp, Aaron, die er auto’s verhuurde. Hij vroeg of hij me thuis moest afzetten. Daar zeg ik uiteraard geen neen tegen. Ik zat nog geen halve minuut in de auto of we kwamen een vriend van hem tegen (ook in een auto). Aaron vroeg of ik met een auto kan rijden. Eeeuhhmmm, ja?! Okee zei hij dan kan jij deze auto naar Indaba lodge brengen. Euhm, wacht even, dit is een splinternieuwe auto, waar het stuur links zit, dat een automatische versnellingsbak heeft, waar ik nog nooit mee gereden heb en jij wil dat ik deze auto over een zandweg met putten en stenen naar indaba lodge rij?! Ik was helemaal niet op mijn gemak maar vond het wel spannend :p ik ben er wonder boven wonder veilig geraakt :p Maureen werkt op Indaba en lag echt slap van het lachen toen ze me zag binnenrijden :p Toen ik thuis kwam was ik echt in de wolken ik zag VIS! Woop woop! Eindelijk :D Na het eten even wat relaxen op het strand om mijn kleurtje bij te werken. Ik stapte samen met Fanny naar haar werk bij Panda Garden. Daar heb ik, terwijl Fanny papier schepte, nog wat aan mijn blog gewerkt en mijn lessen voorbereid voor de volgende dag. Wanneer de werkdag er eindelijk opzat kreeg ik een smsje van Sanne! Ze was eindelijk ook terug van haar rondreis! Jippiiii! Ik had haar echt gemist. Fanny en ik zijn haar meteen gaan opzoeken in de lodge en aten er ons lievelingsdessert hier in Malawi! Het warme chocolade lavacakeje :D Sanne en Lindy (haar vriendin waarmee ze rondtrok) waren moe en ik ook wel dus zijn we op tijd onze bedjes ingekropen. Na ons thee-ritueel uiteraard :p
Woensdag 29 april: Dag 75
Urgh… Met mijn verkeerde been uit bed gestapt vandaag --‘ Mijn donut die ik gisteravond niet opgegeten had maar die Maureen zou bewaren voor mij, hadden Alicia en Letisha stiekem opgegeten, ik had hoofdpijn dus niet goed geslapen, ik was eigenlijk al te laat opgestaan, Alicia wou niet met Letisha meestappen maar ik had geen zin vandaag om ze mee te sleuren met als kers op de taart dat ze te grote schoenen aan had en we dus om de 5 meter moesten stoppen omdat ze haar schoen verloor… wat een ochtend!
Toen ik aankwam op Sinthana was Brighten mijn klasje les aan het geven, gelukkig! Terwijl Brighten les gaf, schreef ik ondertussen weer wat rekenoefeningen in hun schriftjes. Wanneer hij klaar was, nam ik de klas weer over. Vandaag zou ik de vormen eens aanpakken. Ik startte de les met het ochtendritueel en ging zo over naar de vormen. Vormen zoeken in de klas, opdrachten uitvoeren, de vormen tekenen in de lucht, op elkaars rug en raden en dan uiteindelijk de schriften invullen en de alles nog eens netjes noteren :p Nadien ging ik verder met het kloklezen. Het oefenen met de grote klok die ik gemaakt had verliep echt vlot. Maar toen begon het :p Ik had op het bord dezelfde oefeningen genoteerd dan ik in hun schriftjes had gedaan. Maar dat begrepen ze niet zo goed :p Ik begon dan met het maken van de oefeningen en zag plots dat enkele kinderen op een andere pagina zelf de klokjes nog eens aan het tekenen waren… Ze verstonden niet zo goed dat ik dat al gedaan had voor hen. Het startte dus wat moeizaam maar eens ze verstonden dat ze gewoon moesten aanvullen op de aangeduide plaatsjes, vlotte alles prima! Terwijl ik aan het lesgeven was, was de standard 3 klas samen met de leerkracht een vuurtje aan het maken en kaarsen aan het smelten om nieuwe kaarsen te maken i.v.m. een les rond renewable sources. Alles gebeurt in dezelfde ruimte dus de leerlingen van mijn klas waren echt heel erg snel afgeleid en ik kon de aandacht maar niet scherp houden en omdat ik in het Engels lesgeef moeten ze zich al extra concentreren dus dat ging al helemaal niet… Ik heb dan maar een speeltijd ingelast tot de klas naast me klaar was. Na de speeltijd herhaalde ik nog eens de woordenschat rond ‘de familie’ en mochten de leerlingen hun eigen familie tekenen en er in het Engels bijschrijven wie het was (brother, sister, me, mother,…) Dat kleuren duurde tot het einde van de lessen. Ondertussen werd ik ook gevraagd om even op de computer wat werk te doen omdat ze iets niet goed begrepen. Multifunctioneel vandaag :D
Wanneer school gedaan was ben ik meteen naar Sanne en Lindy gestapt, daar pastasalade gegeten en aan onze activiteit begonnen voor deze middag op de Chembe Day Care. WATERBALONNEN vullen! Niet zo gemakkelijk bleek zo :p gelukkig verblijft Sanne in een huisje waar wél een kraan is anders hadden we een probleempje. Wanneer de waterbalonnen klaar waren en verdeeld in 2 emmers, maakten Sanne en ik een ‘donut’ van een zitenje om de emmers op ons hoofd naar Chembe Child te dragen. 2 blanken met een kom op hun hoofd is echt een attractie. Al snel hadden we een 20tal kinderen achter ons aan lopen :D Geweldig!
Eens op Chembe Child aangekomen kwamen er echt zoveel kinderen :o We hadden echt nog nooit zoveel kinderen gehad daar! Het moeten er minstens 50 geweest zijn. Superleuk om te merken dat onze activiteiten dan toch aanslaan aangezien iedereen vriendjes en vriendinnetjes meebrengt :) Trots! We speelden dassenroof, tweelingtikkertje, tikkertje onder de benen en dan het watergevecht! Het was echt een warme dag dus dat was meer dan welkom! Ik kan niet anders zeggen dat het echt een goed gevoel was om die kinderen te zien spelen. Zalig gewoon!
Jammer genoeg had ik heel veel last van maagpijn vandaag. Echt steken… Ik ben na Chembe Child dan ook in bed gekropen, enkel nog thee gedronken wat later en dan opnieuw naar bed. Die nacht ook wakker geworden van de pijn dat ik echt dacht om naar het ziekenhuis te gaan. Enkele pijnstillers genomen en opnieuw in slaap gevallen. Geen idee wat er scheelt met mij :(
Donderdag 30 april: Dag 76
Vandaag mijn allerlaatste dag lesgeven hier in Malawi! :’( Dubbel gevoel alweer. Blij dat ik het gehaald heb en dat het erop zit maar jammer omdat ik net een sterke band met de kinderen van mijn klas aan het krijgen was waardoor het lesgeven echt heel goed verliep. Dan nog maar eens alles uit de kast halen voor de laatste dag! Vandaag ben ik begonnen met het ochtendritueel en opnieuw de vormen eens herhalen. Ik gaf er ook een klein toetsje over en de meesten scoorden echt wel goed :D Nadien gaf ik een lesje over het maken van cijfer. Met de getalkaarten van fanny opnieuw cijfers herkennen en lezen. Door de getalkaarten op elkaar te leggen was het voor de kinderen echt heel duidelijk hoe een getal opgebouwd was. Echt leuk en met resultaat. Na de getallen was het tijd voor een afscheidsmeeting. De hele school met alle leerkrachten werden in de ‘klas’ gebracht. de kinderen samen en vooraan, met het gezicht naar de kinderen, alle leerkrachten en ik. Er werden wat speeches gegeven, ik moest een speech geven, de klasverantwoordelijken moesten een dankwoord zeggen, de kinderen zongen enkele liedjes en ik werd bedankt met een mooie zitenje als afscheidskadootje! Toch wel ontroerend dat ze me hier zo graag zagen. De meeting duurde iets meer dan een half uurtje. Nadien was er even speeltijd en dan terug les. Ik las nog een laatste keer een Jip en Janneke verhaaltje voor over knippen. Als verwerking mochten de kinderen dan zelf een ventje uitknippen dat ik had voorgetekend en nadien het ventje versieren als zichzelf! Je zag dat bijna niemand ooit al een schaar gebruikt had. Het knippen verliep echt heeeel moeizaam. De mannetjes die de kinderen maakten, nam ik mee naar huis als aandenken :) Afscheid nemen van iedereen, knuffels ontvangen van de kinderen en toch met een raar gevoel naar huis. Wetende dat ik hier misschien nooit meer kom…
Thuis waren de jongens wat aan het voorbereiden voor het verjaardagsfeestje van Kelvin deze zaterdag. Ze hadden flessen gehaald en vijlden deze nu in twee stukken om glazen van te maken. Ze deden dat met een soort rubbertouw. Door er aan te trekken van links naar rechts smolt het glas onder het rubbertouw weg en werd het mooi in twee gedaan. Ik vond het echt boeiend :D Sinds enkele dagen ben ik ook officieel de ‘tomatensausmaker’ woop woop. Altijd lachen dus :D en nadien heb ik nog een helenamiddag gewerkt bij Indaba, gegeten bij Fanny thuis, thee gedronken en bed in. Doodnormaal middagje dus :)
Vrijdag 1 mei: Dag 77
Labourday. Ook hier in Malawi is dat een vrije dag. Geen school dus en het was gezellig druk bij ons thuis. Ik kreeg vandaag zelfs pannenkoeken als ontbijt! Kelvin had zich er aan gezet om een luxe-ontbijt klaar te maken. Pannenkoeken, suiker, thee, bananen… ik word echt verwend! Nadien vertrok ik samen met Fanny, Sanne en Lindy op een boottochtje naar Thumbi Island (dat is dat eiland dat je op al mijn foto’s ziet :D). Daar hebben we heerlijk gerelaxt op het strand. Een braai gedaan met een super grote vis en jaja ik heb gesnorkeld! Ik ben normaal echt als de dood voor vissen maar ik moest het toch echt doen en ik ben echt blij dat ik het gedaan heb! Zo mooie vissen! Blauw, gel, oranje, wit, streepjes, stipjes, vissen in echt alles soorten en maten en daar mocht ik tussen zwemmen. This really is paradise! We zijn ook fisheagles gaan spotten. Dat is de nationale vogel van Malawi. Prachtig grote vogel, echt indrukwekkend. En natuurlijk keken we ook samen naar de zonsondergang terwijl we naar de muziek van de Chembe boys band luisterden. Het zijn enkele kinderen die op instrumenten gemaakt van afval, liedjes spelen. Speciaal voor ons speelden ze “Who let the muzungu out’ Hilarisch :p Ik heb een heerlijke dag gehad. Wat een mooie laatste dagen!
Zaterdag 2 mei: Dag 78
Al van ‘s morgens vroeg ben ik begonnen met inpakken. Door de kadootjes die ik meebracht voor de familie, de schoolspullen voor Sinthana en dan wat spullen die ik niet meer kan gebruiken thuis was een halve koffer leeg. Handig! Tegen de middag ging ik opnieuw bij Sanne en Lindy. We zouden samen nsima maken. Hier lachen ze daar steeds mee als een blanke dat zou proberen omdat ze denken dat wij dat niet kunnen (wat vaak ook wel waar is :p). Maar Sanne en ik begonnen er met volle moed aan, we hadden het allebei al ontelbaar keer zien maken dus het zou ons wel lukken! Ik zweer het dat is echt SUPER vermoeiend. En het leek echt mislukt en vol brokken omdat onze armen moe werden van dat zo te mengen. Dus we gaven op… MAAR onze nsima was kei goed gelukt als we proefden! De goeie dikte en NEEN geen klonters! WOOP WOOP! Echte Malawiaanse vrouwen zijn wij! :D Super trots want zelfs de Malawiaanse vriend van Sanne vond het lekker :) dikke pluim voor ons ;) Sanne gaf ons nog een rondleiding bij Tipezananso en nadien stapten we door naar de big market om er een kadootje voor kelvin te kopen. Een gestreept shirt. Hopelijk vindt hij het mooi :) en toen begon het minst leuke deel van de hele reis… afscheid nemen. Eerst bij de familie van Fanny, daar vloeiden de tranen al. Nadien bij het werk van Fanny waar we regelmatig wat gingen drinken en goede vriendinnen geworden waren met de serveerster. Daarna ging ik naar mijn eigen huisje. Het was nog niet echt tijd om afscheid te nemen van hen maar ik had het echt moeilijk. Ik heb thuis echt nog de hele avond bijna geweend… Ik kreeg ook nog afscheidskadootjes van mijn familie en ik was echt ontroerd. Van mijn twee zusjes kreeg ik elke een sleutelhanger met aan de ene kant mijn naam en aan de andere kent één van hun namen. Ook kreeg ik nog een armbandje, een peper en zout potje en twee zitenje van opa en oma. Ik kon er echt niet van over. Zo lief! Nadien nog afscheid nemen van oma en opa en dan was het tijd voor Kelvin’s verjaardagsfeest! De vrouwen hadden echt een hele dag gekookt en de jongens een cocktail samen gesteld. Alles werd klaar gezet op het strand en er werd veel gedanst, gedronken en gegeten. Heerlijke laatste avond :) ik kroop toch maar op tijd in mijn bedje aangezien ik morgen om half 6 praat moet staan om te vertrekken naar de hoofdstad.
Zondag 3 mei: Dag 79
Vandaag dus heel vroeg opgestaan. Niemand was wakker… dus maakte ik maar een beetje extra veel lawaai zodat ik toch een uitwuifcomité zou hebben. Maureen was gelukkig opgestaan en ging de meisjes wakker maken. Alisha en Letisha hebben het niet echt beseft denk ik dat ik nu echt vertrok aangezien ze allebei nogal aan het slaapwandelen waren… jammer aan een kant maar aan de andere kant was het misschien maar best ook zodat het niet nóg moeilijker was voor mij. Samen met Sanne, Max, Lindy en Fanny vertrok ik dus richtimg Lilongwe. Lindy zou vandaag naar huis vliegen dus eerst zetten we haar af aan de luchthaven. Nadien gingen wij nog de stad in omdat Sanne nog boodschappen moest doen. Het voelde echt raar om opnieuw een supermarkt binnen te stappen en ik ken ze allemaal vanbinnen en vanbuiten omdat we het goedkoopste kattenvoer zochten en dus elke winkel toch wel 2 keer gedaan hebben :p nadien verwende we onszelf met pizza en een ijsje. Wanneer we aankwamen in Camp Mabuya voor onze overnachting, hebben we nog wat gekletst aan het zwembad en ontmoette ik er 2 belgen. Cobe en Jacob, zij zouden hetzelfde vliegtuig naar huis nemen dus ik moest niet alleen reizen! Jipii! In de lodge konden we tussen drie hoofdschotels kiezen, lasagne, curry of rijst met bonen. Ik nam de bonen! De laatste keer een typisch Malawiaans gerecht en ik genoot ervan :) Iedereen was heel moe (behalve ik deze keer :p) dus kropen we om 9 uur al in ons stapelbed met muskietennet. Geloof mij, dat was niet zo simpel om daar in en uit te kruipen :D
Maandag 4 mei: Dag 80
Ja vandaag is de dag dat ik afscheid moet nemen van het prachtige en gastvrije Malawi. We zijn vroeg opgestaan om nog naar de markt te gaan, want Sanne moest de laatste inkopen nog doen. En dan het vliegtuig op… de 20 uur durende reis naar huis verliep minder vlot dan verwacht maar ik ben in België geraakt en dat is het belangrijkst! Bo en Nele stonden me samen met papa en mama op te wachten in Zaventem. Van een leuke thuiskomst gesproken.
Hier eindigt mijn avontuur. Danku aan iedereen die me gesteund heeft en aan mama en papa die me de kans gaven dit te mogen doen. Ik heb zoveel geleerd, iets wat ik nooit meer vergeet en niemand me ooit nog kan afnemen. Bedankt allemaal om mijn blog te volgen. Ik genoot ervan om het op te schrijven, hopelijk genoten jullie ervan het te lezen! Wil je nóg meer horen van mijn Malawi-avontuur, bel me dan maar eens ;)
Groetjes vanuit Aalst!