Het updaten van de blog gaat niet helemaal zoals gepland. Ik heb namelijk slechts een bepaald aantal MB beschikbaar en foto’s posten, websites bezoeken, mails sturen kosten me veel MB. Echter heb ik wel WhatsApp en Messenger en deze gebruiken hele weinig heb ik al gemerkt. Dus als je wat wil weten, stuur je best via Messenger of WhatsApp. Ik kan mijn blog wel updaten als ik een code koop voor een bepaald tijdstip. Ik wacht dus tot ik enkele dingen heb die moeten gebeuren met internet en doe dan alles in 1 keertje.
Woensdag 11 februari: De dag van vertrek.
Super spannend. S’ochtends nog snel alles dat klaar lag in de valiezen proppen lekker eten en om 13u vertrekken richting Schiphol. Lange rit daarheen maar met het dutje viel dat best mee :p Eens in Schiphol was het tijd om afscheid te nemen. Viel me echt wel zwaar, zo helemaal alleen naar een land waar alles TOTAAL anders is maakte mij eigenlijk echt bang. Om 18u35 zou mijn eerste vliegtuig moeten opstijgen. Dat was toch het plan. Bleek er een probleem te zijn met de doorloop naar het vliegtuig. Ik zag het al voor mij dat ik mijn aansluiting in Frankfurt zou missen want had slechts een uurtje overstappen en aangezien mijn vliegtuig een 45 minuten later pas opsteeg was ik er niet gerust in. Ik dacht in mezelf ‘Dat begint hier al goed?!’ Maar toch nog net op tijd in Frankfurt. Zat nog geen 5 minuten neer bij de gate of ik mocht boarden. De vlucht van Frankfurt naar Addis Abeba (Ethiopië) was heel aangenaam. Zeer comfortabel en leuk filmpje kunnen kijken.
Donderdag 12 februari: Aangekomen in Malawi
Toen in aankwam rond 6 uur voelde ik meteen Afrika. Alles was al meteen anders en ik was nog maar in de luchthaven. Gesluierde vrouwen, minder strenge controles, minder personeel, en voor de hoofdstad van een land te zijn best klein. De overstap daar was zeer lang wachten vond ik. Oja nog een detail. Eens in Afrika werd je als je van het vliegtuig kwam gecontroleerd op Ebola. Ze richten een cameraatje naar jou en dat vertelt hen blijkbaar of je koorts hebt. Mijn vliegtuig richting Lilongwe steeg pas op om 9u10. Aangename vlucht met drie zetels voor mezelf dus lekker uitgestrekt liggen :D Aangekomen in Lilongwe stond een man me op te wachten, Justin, met een bordje met mijn naam op. Voelde mij op slag belangrijk. Haha! Justin bracht me naar de taxichauffeur, Henri. Een super vriendelijke man die me echt goed geholpen heeft de eerste twee dagen. Samen met Henri ging ik een simkaart kopen, euro’s wisselen naar Kwacha en hij bracht me naar Camp Mabuya. Was minder mijn ding. Nadat Henri weg was voelde mij eerlijk gezegd echt alleen en niet veilig (hoewel het echt een toeristen plaatsje was, goed bewaakt). Heb er gegeten en met een bang hartje gaan slapen om de volgende ochtend naar Cape Maclear te trekken.
Vrijdag 13 februari: Cape Maclear
0m 6 uur pikte Henri me op. Zou normaal met de bus doorreizen naar Cape Maclear maar voelde mij daar niet goed bij dus heet Henri me met zijn taxi gebracht. Het landschap is hier echt PRACHTIG! Ik kon echt uren in de taxi blijven zitten en rond rijden. Zo mooi weer, super mooie natuur. Maar terwijl ik door Malawi reed zag je ook echt de armoede in dit land. Was toch wel confronterend vond ik. Langs de weg zie je veel hutjes maar ook kleine stenen huisjes, veel mensen die aan het werken zijn op het land of mensen (vaak kinderen) die een kudden geiten, runderen of ezels hoedden. De weg naar Cape was echt lang. Rondom Cape is een National park. Toen we er doorheen reden staken enkele apen de weg over! Super leuk J Rond 12 uur kwam ik er aan. Henri zette me af bij Mike (de project leider) en deze bracht me, na het vertellen van enkele basisregels, naar mijn familie.
Ik was echt bang om het huisje te zien. Als ik in het dorp rondkijk en zie hoe de mensen hier leven kreeg ik tranen in de ogen. Niet dat ze het slecht hebben maar het is zo anders dan bij ons dat ik het er moeilijk mee had. Cultuurshock to the limit. Eens we aan het huisje waren stond er direct een klein meisje aan mijn arm. Mijn jongste zusje hier, Alisha (4j), was super enthousiast om ‘haar muzungu zus’ te ontmoeten. Muzungu is namelijk blanke in het Chechewa. Binnen ontmoette ik ook meteen de vader, moeder Maureen en twee jonge mannen (18 en 21). Zij zijn 2 broers van Maureen die inwonen bij het gezin. We aten allemaal samen. Dat was al voor mij een hele belevenis. De vader kreeg een apart bordje met vork en met de beste stukjes (net als ik), de anderen aten allemaal samen van een grote schotel met de handen. Dat is hier zo de gewoonte blijkbaar. Ik kreeg rijst met tomatensaus en prinsessenboontjes met een stuk vis. Vis met alles nog op en aan :p het zag er niet uit en begin er dan ook twijfelend aan maar was echt lekker! Na het eten is het handen wassen en relax-tijd. Ik had even de tijd om op mijn nieuwe kamer uit te puffen van de lange reis en alles wat te reorganiseren.
Na het relaxen was het tijd voor mijn volgende ervaring :p Afwas en wassen. De meisjes (en vrouw) van het gezin stopten al de vaat in een grote pastic kom en zetten dit op het hoofd. (Jaja net als in de films :p) we stapten samen naar het meer (een 20-30m) daar deden we samen de vaat in het water en nadien wasten we ons in het meer. Wat een ervaring voor mij! Toen kwam ook de oudste dochter, Letisha (10j) thuis Eens terug thuis was het tijd om water te halen van de pomp en binnen te zetten. Dit water is gezuiverd en kan iedereen gratis halen. Ik mag er zelf niet van drinken omdat buitenlanders er ziek van worden. Ik vroeg of ik mocht helpen met het dragen van het water maar dat had ik beter niet gedaan :D Ik nam de grote emmer op (20-25l) door mijn armen er rond te doen. Maureen keek eerst raar naar mij maar begon dan te lachen. Ik stapte met de emmer richting het huis maar natuurlijk klutste alles over de rand en ik was kletsnat. Iedereen was hard aan het lachen :p blijkbaar moet je ook dat op je hoofd zetten maar een muzungu als ik kan dat natuurlijk niet :p
Wanneer dat klusje ook gedaan was ging Maureen me voorstellen aan de vrouwen van het gezin. Die zaten gezellig onder een boom op de grond te kletsen. Natuurlijk was mijn water-blunder het gespreksonderwerp en werd er hard gelachen :D Best grappig! Ik versta echt niets van hun taal. Jammer wat de meeste mensen spreken hier niet zo goed Engels. In het gezin kan ik enkel echt praten met Maureen. De jongste dochter spreekt geen Engels. De oudste dochter, vader en ‘broers’ spreken de basis maar het is moeilijk om echt een conversatie te voeren met hen. Na het onderonsje moest Maureen weer gaan werken. Zij werkt in een lodje/restaurant/bar ‘Indaba’. Daarom is haar Engels ook veel Beter. Ik ging met haar mee en leerde alvast wat nieuwe mensen kennen. In de Lodge is het echt rustig (laag seizoen) en kon ik even alles verwerken en een Fantaatje drinken. Thuis gekomen was het etenstijd (brood met boter en een kopje thee). We keken ook samen nog een Engelse film en dan ben ik gaan slapen. Het is hier ONGELOFELIJK warm! Die eerste nacht heb ik amper een oog dichtgedaan door de hitte. Ook was ik niet zo op mijn gemak door de nieuwe omgevingsgeluiden en jawel, beestjes. Overal zie je hier gekko’s, veel spinnen, mieren, muggen,… Echt wel wennen maar onder mijn klamboe merk ik daar gelukkig niets van.
Zaterdag 14 februari: Dag 1
Het is hier heel vroeg licht. Om half 6 is het goed klaar buiten en de meeste mensen staan om 6 uur op. Ook ik was al wakker door de hitte en het licht. Opgestaan en meteen met de dochtertjes de afwas gaan doen in het meer, ze poetst ook haar tanden hier. Toen we thuis kwamen, even het huis vegen en dan boterhammetje met boter eten en een tas koffie drinken. Ben die ochtend meegegaan met Maureen naar de Lodge en heb er meteen wat gewerkt voor school (zonder internet weliswaar gewoon wat papers schrijven). Toen we thuis kwamen hebben we gegeten. Siema (geen idee hoe je het schrijft :p), is een Malawiaans gerecht. De mensen hier zijn er echt heel trots op. Het is een soort maïspap (zit niet echt een smaak in). Ik had het met een stukje kip en tomatensaus. Na het eten wilden de kinderen graag wat Engelse woorden leren. Samen telden we tot 10. Ik leerde hen het liedje ‘head, schouders, knees and toes’ Dat vonden ze GEWELDIG! Was echt heel leuk om te doen! Even wat relaxen en S’avonds ging ik met Maureen naar een vrouwenbijeenkomst aan de rand van het dorp. Ze aten en drinken er wat ( een 20-tal vrouwen) en dansten. Ondertussen bespraken ze (voor wat ik er van begreep) de problemen in het dorp. Was echt leuk om te zien! Het dansen, zingen, roepen,… We vertrokken er wat vroeger omdat Maureen moest werken. Ik ging samen met de kinderen met haar mee en zocht contact met het thuisfront. De meisjes zagen meteen mijn telefoon en kwamen naast me zitten ‘meelezen’ super schattig. Die avond kreeg ik rijst met tomatensaus en vis en ik ben meteen gaan slapen want ik was echt doodmoe. Oja, ook hier was het Valentijn en is het feest! Het wordt wel anders gevierd denk ik, er was s’avonds een Valentijns disco-party maar ik was te moe om te gaan J
Zondag 15 februari: Dag 2
Ik sliep wat langer deze dag. Tot 7u30. Ik ging samen met Letisha om brood in een winkeltje en kwam Hans tegen op de weg terug (Hollander die hier wat klusjes doet bij de projecten), hij zou vandaag naar Otters Point gaan en ik vroeg of ik meemocht. Was een half uurtje stappen langs het strand. Maar de moeite waard! Echt prachtig daar! Het is een monument hier in Malawi en je vindt er 100den soorten visjes. Op de terugweg zagen we plots apen op het strand zoekend naar eten. Ze waren helemaal niet bang en we konden er op een 10m afstand bij komen. Ook een belevenis dat je geen 2 keer meemaakt! Eens ik terug was keek ik samen met de kinderen naar een filmpje ‘Rio 2’. Of ze er eigenlijk iets van begrijpen dat weet ik niet :p Als middagmaal was het rijst met tomatensaus en vis. Na het eten ging ik met de zusjes naar meer om ons te wassen en te ontspannen. Er was een hevige wind dus er waren hoge golven. Niet helemaal in het water geweest dus want was echt gevaarlijk! Dan maar samen golven springen. Vonden ze GE-WEL-DIG! :D nadien gewoon nog wat gerelaxt in de zetel en als avond maal fis hand chips! Echt lekker J. Morgen de projecten gaan bezoeken, ik kijk er naar uit om echt iets te doen!
Maandag 16 februari: Dag 3: De projecten
Lekker op tijd op staan (jaja 6u en dat elke dag!) om te eten en te vegen. Nadien ben ik samen met Maureen naar de lodge gegaan om er mijn blog uit te typen in een word document zodat ik het later alleen maar moest plakken :) Mike (de projectleider hier, zou me om 10 uur ophalen om 3 verschillende projecten met kinderen te gaan bekijken. Natuurlijk is het hier Áfrican Time’ en was het kwart voor 11 :p even wennen toch :D. Eerst stapten we naar het project waar ik me voor had opgegeven. Het Sinthana Community Center. Brighten, de manager heeft me even alles uitgelegd wat daar gebeurd. Het schooltje heeft een maximum van 150 leerlingen die verdeeld zijn over 5 klassen.
Een nursery: jonge kinderen 3-4j die vooral leren spreken. Hier zijn 2 juffen.
Standard 1: 5-6 jarigen die leren schrijven à kopiëren noem ik dat want ik heb geen idee of ze wel degelijk weten wat ze schrijven :s Hier is er 1 leraar
Standard 2, Standard 3 en Standard 4 delen 2 leraars.
Na Sinthana, nam Mike me mee naar de Chembe Day Care. Een project waar een 20 tal kinderen na school naar toe komen om te eten en te spelen. Dit omdat de ouders de kans zouden hebben om wat meer te werken.
Als laatste ging ik samen met Mike langs bij Panda Garden (HEEED project). Dit is een project met verschillende deelprojectjes. Er is het papier recycleren (om er nieuw papier mee te maken), er is het maken van natuurlijke brandstoffen (bosafval van in het nabijgelegen natuurreservaat dat ze verwerken zodat de mensen geen hout gaan hakken in het reservaat maar deze brandstoffen gebruiken), er is het voedingsproject (planten van groenten), het aids en HIV voorlichtingsproject, kunst-lessen, lesgeven aan 15 wees kinderen en de ECO-lodge. Ziet er allemaal grootschalig uit maar dat is het niet hoor ;) in tegendeel. Ze gebruiken de opbrengsten van deze projecten om de 15 weeskinderen die er schoollopen te voeden en kleden en om de werknemers te betalen. Echt een mooi project met super vriendelijke mensen die er werken. Ik ben dus bijna heel het dorp rondgestapt (op slippertjes) en was echt moe van zo lang te stappen in de brandende zon. Had de dag ervoor ook al in de zon gelopen en ondanks ik me goed insmeer ben ik erg verbrand op schouders en borst :( Toen ik thuiskwam was het etenstijd: rijst met vis en ‘vegetable’ wat voor soort groenten daar heb ik geen idee van :p iets groens en smaakt best lekker :) Na het eten nog wat naar de lodge relaxen weer eten: brood met boter en nadien lekker gaan slapen want van al dat wandelen en de drukkende hitte ben je echt wel moe.
Dinsdag 17 februari: Dag 4: Sinthana
Vandaag ging ik opnieuw langs op Sinthana, ik zou eerst wat kijken hoe het lesgeven daar in zijn werk gaat zodat ik de dag nadien meteen zou kunnen starten. Brighten toonde me zijn bureau waar wat materialen lagen. Ik zag er toevallig een Frans prentenboekje liggen. Ik vroeg Brighten of ze hier ook Frans gaven maar dat is uiteraard niet zo. Hij had het boekje gekregen, net als enkele gezelschapsspelletjes, van Franse donateurs die hem het project hadden helpen opstarten. Nu vroeg Brighten of ik Frans kon en ja hij vroeg me om Franse les te geven. Vind ik persoonlijk wat absurd om Frans te geven in het Engels aan kinderen die Chechewa spreken… Maar ja ik zal doen wat hij me vraagt ;) Toonde me ook de spelletjes die en Franse handleiding hebben. Mijn opdracht in de namiddag is nu om de Franse spelregels om te zetten naar het Engels. Niet zo gemakkelijk! Vandaag ging ik dus na het observeren naar huis eten (vis en rijst) en om 14u terug naar Sinthana. Daar heb ik eerst de spelletjes gesorteerd en de eerste handleiding eens grondig doorgenomen. Toen ik thuis kwam om 16u30 nog wat relaxen, ik had echt nood aan wat ‘alone-time’ maar dat is hier zeer moeilijk. Het huis zit namelijk steeds vol kinderen en moeders die gewoon een babbeltje komen doen, slapen, tv-kijken en eten. Ik vind dit best raar eigenlijk en heb toch nood aan een beetje privacy. Toen Maureen vroeg of ik meeging naar de lodge sprong ik dan ook meteen op. Maaaaaarrr… deze keer ging iedereen mee. Ik had het eventjes gehad met al die kinderen ;)
Woensdag 18 februari: Dag 5: De eerste werkdag
Eerste werkdag op Sinthana. Voor een of andere reden zijn de leraars echt zo in de wolken dat ik Frans zal geven. Ze hadden speciaal standard 2 en 3 samengevoegd zodat meer leerlingen dit konden leren en de leraars kwamen er gezellig bijzitten. Maar voor ik aan de les begon kreeg ik eerst nog een welkomslied :) super schattig! De Franse les was gewoon een kort dialoogje:
- Bonjour!
+ Bonjour!
- Comment ça va ?
+ Ça va.
Leuk om te zien, ik vroeg dan of ze het met twee wouden voorbrengen en dat vonden ze geweldig :) en ik ook! Ik schreef het ook op het (mini)bord op. Maar dan met de vertaling in het Chechewa erbij :) jaja ik kan al enkele zinnetjes!
- Wawa !
+ Wawa !
- Mulibwanji ?
+ Ndilibwino !
Als tweede les was het Engels. Ik las een verhaaltje voor uit Jip en Janneke. Jammer genoeg merkte ik al snel dat dit echt moeilijk is voor de leerlingen. Ze spreken dus echt amper Engels. De leraar heeft alles moeten vertalen naar het Chechewa omdat de leerlingen het niet verstonden. Ook wanneer ik er de vraagjes bij stelde moest hij vaak inspringen omdat ze helemaal niet begrepen wat ik nu juist vroeg. Was een beetje teleurgesteld. Nadien was er nog een half uurtje rekenles. Alle kinderen krijgen dezelfde oefening. Een cijferoefening. Ook hier moest de leraar alles vertalen want anders wisten ze niet wat ik wilde. De meesten kennen wel goed de namen van de cijfers in het Engels dus dat was een meevaller. Na de break was het quiz-tijd. 2 uur met de 3 klassen samen een quiz tegen elkaar. Wie een juist antwoord gaf. Kreeg een balpen! Ik zag nog nooit kinderen zo gelukkig zijn met een balpen :) De vraagjes waren dan, spel eens het woord… of wie kent het tegenovergestelde van… ook rekenoefeningen en wat kennisvraagjes. Best leuk alleen heb ik jammer genoeg alleen maar moeten kijken. Om 11 uur was het tijd om naar huis te gaan en zou om 14 uur terug komen om de handleidingen van de spelletjes te vertalen. Na het vertalen van de spelletjes kon ik naar huis en ben ik samen met Hans wat gaan drinken om even aan de drukte thuis te ontsnappen. Daar had ik echt wel nood aan en het deed me echt goed om even met iemand te praten die me begrijpt over de omstandigheden hier.
Donderdag 19 februari: Dag 6: Chembe Day Care
Ik besloot om vandaag wat anders te gaan doen zodat ik een schema kan opstellen om mijn dagen hier te vullen. Heb echt een moeilijke dag vandaag. Heimwee en dan dat verbrand, gisteren op Sinthana dan wat moeilijkheden met dat Engels… Was niet helemaal gelukkig. Om 10uur ging ik dan naar de Day care. Daar samen met Maggie (een meisje die er werkt) eerst water halen, vegen, eten maken (siema met bonen en vegetable), afwassen en opdienen. Toen de kinderen aankwamen keken ze een beetje raar naar mij, de nieuwe Muzungu. We hebben tot 14 uur wel leuk gespeeld met de blokken en toch enkele rekenoefeningen gedaan. De kinderen hier in de Day Care zijn echt heel leergierig. Leuk om mee om te gaan. Ik ontdekte ook vandaag allemaal blaasjes op mijn lichaam. Kleine blaasjes op mijn borst, schouders, armen, rug, neus en voorhoofd. Geen idee wat het is! Toen ik de foto naar huis stuurde dachten we aan een zonne-allergie. Omdat ik me vandaag niet zo goed voelde ging ik na de day care even langs op de Eco-lodge. Daar was Hans enkele werknemers wat computerlessen aan het geven. Grappig om te zien maar heerlijk om er even te relaxen en het hoofd leeg te maken. Het is er echt mooi! Na de computerles een drankje halen met Hans en dan richting huis. Vandaag om te eten gekookte aardappeltjes met een slaatje van tomaten, mayonaise, ui en sla. Lekker gegeten :)
Vrijdag 20 februari: Dag 7
Vandaag terug werken op Sinthana. Op weg naar school leerde Letisha mij wat Chechewa. Bets leuk! Zij leert mij Chechewa en ik haar Engels! Hieronder zie je wat ik al geleerd heb :p
Hallo: Wawa
Hoe gaat het?: Mulibwanji?
Goed en met jou?: Ndilibwino, Kajinu?
Kip: nkugu (nkoegoe)
Geit: Mbuzi
Water: madzi
Mijn naam is Charlotte: Iwe dzina lako Charlotte
Hoe heet jij? Dzina Lako ndani?
Jongen: Njamata
Meisje: mtsikana
Vis: somba
School: sukulu
Eens op Sinthana begon meteen de les Frans. Heb gewoon de Franse dialoog wat uitgebreid. Nadien de les Engels door nog een verhaaltje voor te lezen. En wat proberen werken op mondelinge vaardigheden Engels. Echt een hele opgave en de moed zakt me in de schoenen. Ik ben hier echt te onervaren voor denk ik. Kinderen leren lezen en schrijven in een taal dat zelf je moedertaal niet is en letters die je op allemaal verschillende manier moet uitspreken, zelf moeilijk communiceren met de leerlingen omdat ze je niet verstaan, nergens een handleiding laat staan boeken voor de leerlingen. Had ook geen krijtbord en het krijt was al 2 dagen op. Dit gaat een beetje mijn petje te boven en zit met mijn handen in het haar niet wetend wat ik hier nu juist moet gaan doen met deze kinderen… Kan echt wat hulp gebruiken en mis Gerlinde meer en meer… Wat wel leuk was, en ik denk productief, was de rekenles. Ik vroeg de leraar of ik enkele leerlingen mocht die het moeilijk hadden met rekenen. Hij gaf me een 10-tal (echt jonge) kindjes waar ik in een kringetje sommetje mee heb gemaakt en cijfers leren schrijven en linken aan hoeveelheden. Dat was echt wel leuk dus ik hoop dat ik dat kan blijven doen. Alleen weet ik niet of mijn inspiratie zo groot zal zijn om dat elke dag vol te houden. Zo zonder houvast aan een boek is het echt niet simpel voor mij :s
Mijn huidblaasjes zijn ook alleen maar erger geworden en beginnen te jeuken. Nee het was mijn dagje niet. Mama stuurde de foto door naar de dermatoloog en gelukkig wist zij een oplossing :) jipiii! Moet mijn huid goed laten uitdrogen! (wel niet zo simpel met deze hitte :p maar ben al blij dat het opgelost kan worden J )
Ben niet meer naar Sinthana geweest in de namiddag omdat ik toch met buikkrampen zit en mijn huid niet in de open zon mag komen.
Gelukkig had ik nadien wel een opkikkertje, de hele namiddag nog met Alisha gespeeld J Ze is echt ongelofelijk schattig! Een onderonsje met de vrouwen. Lekker eten (rijst met bonen) en nadien even babbelen met wat vriendinnen van thuis en mijn bedje in. Lekker frisse nacht want het regent :)
Tot de volgende!