Hallo allemaal!
6e blogupdate vandaag! Ik zit nu al over de helft van mijn verblijf! :o wat vliegt de tijd voorbij :) Ik heb hier al zoveel voldoening uit gehaald :) en veel nieuwe vrienden gemaakt. HEERLIJK!
De foto’s van deze week vind je op de fotopagina :)
Zaterdag 21 maart: Dag 36
Heerlijk rustig dagje vandaag! Lekker uitslapen en samen met de familie ontbijten buiten op de mat. Vandaag zouden Fanny en ik en Richard (een vriend van Fanny die ons zou rondgidsen) naar Otterpoint gaan. Om kwart na 9 afgesproken maar ook wij beginnen hier al wat op Afrikaanse tijd te leven :p Ik denk dat we niet voor 10 uur vertrokken zijn :D Ik was al eens naar Otterpoint geweest maar Fanny niet. Het ligt op het uiteinde van het National park. We stapten langs het water en kwamen al snel guards tegen. Natuurlijk moest Fanny een praatje maken :P geen goed plan! Meteen werd gevraagd of we al betaald hadden. Wij zijn vrijwilligers en verblijven hier en hadden vorige keer betaald dus we dachten dat we deze keer niet zouden moeten betalen… Pech! Alleen de donkere mensen mogen gratis binnen… Fanny en ik keken elkaar stomverbaasd aan… WAT IS DAT NU! Discriminatie :p Wij hadden natuurlijk niet zoveel geld meegenomen wat de guard wou dat we elk 10 dollar betaalden. Ik had 1000 kwacha mee en Fanny 4000 kwacha (ongeveer 2 dollar en 8 dollar) Dat vertelden we dan en dan zei hij; Dat is ook goed geef maar… ZO RAAR! Hadden we dus gezegd dat we minder mee hadden, was het ook goed geweest :p maar zo slim waren we niet :D Eens we Otterpoint bereikt hadden wou Fanny natuurlijk meteen zwemmen. Ik ben niet zo een zwemmer dus ik bleef op de rotsen genieten van het uitzicht en VEEEL foto’s maken :D We zaten natuurlijk in de volle zon dus ik hield het al snel niet meer uit en Fanny kwam me bijna het water in trekken :p dus met kleren en alles dan maar het water in want ik had niets bij aangezien ik niet van plan was te zwemmen. We zagen echt SUPER mooie vissen! Blauwe, witte, gestreepte, blinkende,… Noem maar op! Otter point is een natuur monument en er mag niet gevist worden aangezien men zegt dat er 100den soorten vissen zitten! En ja daar hebben wij tussen gezwommen ook al vond ik dat stiekem echt dood eng :p Toen we aan het zwemmen waren hoorden we wat ‘vreemde’ geluiden. Er zaten een 4-tal apen op de rotsen en in de bomen. Ik was heel gefascineerd maar aan de andere kant ook bang van de apen want blijkbaar zijn het niet zo lieve aapjes hier :D Even wachten tot ze weg waren voor we terug richting huis vertrokken. Het is hier echt HEEL warm! En de zon brandde echt op onze huid. Fanny had gezwommen in een bikini en ook al was ze ingesmeerd, ze was echt heel erg verbrand. Terug thuis, lekker eten met het gezin en nadien heb ik de hele namiddag aan mijn blog gewerkt tot ’s avonds. Boterhammetje eten en dan bed in. Of dat dacht ik toch! Fanny wou heel graag nog een drankje halen en stond plots aan mijn raam te kloppen. Ik schrok me al dood dat er plots op mijn raam geklopt werd. De lichten waren al uit en de voordeur was al vast! Maar dat hield Fanny niet tegen en ze wilde dat ik door het raam klom. Echt een GEKKE Hollander :p en ze weet mij ook steeds te overtuigen :p maar ik koos toch voor de deur! Gelukkig was Maureen nog wakker en kon ik haar vertellen dat ik nog even wegging en had ik een sleutel om binnen en buiten te geraken. Fanny zei dat Elias (haar gastvader) wist dat er in Gecko (een lodge) veel studenten waren en dat het er waarschijnlijk een feestje zou zijn. Dus zij zag het al helemaal zitten. Komen we daar aan, NIEMAND was daar :p ze waren allemaal al in bed gekropen. Dan maar met ons tweetjes een klein feestje gehad :D maar wel op tijd in bed deze keer ;)
Zondag 22 maart: Dag 37
Vandaag op tijd op gestaan want ik hab nog heel wat schoolwerk te doen :( Dan ook de hele voormiddag achter de computer gezeten en af en toe eens pauzeren. Na de middag een boekje gelezen. Fanny had een hele zak dwarsliggers bij dus ik heb er enkele uitgekozen, vandaag Slumdog millionaire! Rond 3 uur kwam Fanny terug langs en hebben we samen wat materialen gemaakt om te gebruiken in de klassen de volgende week. Fanny knipte paaseitjes en ik heb een bingospel gemaakt en ‘parels’ geknipt om de motorische vaardigheden wat aan te scherpen hier :p Toen we er genoeg van hadden HEERLIJK gaan zwemmen ter verkoeling. Binnen is het namelijk erg warm aangezien het een stalen dak is en het dus binnen erg heet maakt. Het zweet drupte van ons af dus een plonsje deed echt deugd! Sitha kwam enkele minuten na ons aan op het strand samen met zijn vriend Donic (die trouwens bijna dagelijks bij ons thuis komt ontbijten en Sitha uit zijn bed sleurt voor hijzelf naar zijn werk moet). Die twee hebben zich natuurlijk uitgesloofd :p Super grappig :p Na het plonsje was het tijd voor onze wekelijkse dinnerdate. We zaten aan een tafeltje en plots hoorden we kleine dingetjes vallen en zaten we zonder we het wisten mieren dood te kloppen. Tot we plots merken dat echt HEEL onze tafel onder de dikke mieren zit! En dat zijn geen mieren zoals bij ons maar echt grote dikke mieren! Ze kwamen van het plafond naar beneden. Snel onze drankje opgenomen en ander tafeltje kiezen. Het restaurant was leeg dus plaats genoeg om uit te kiezen :p Onze drankjes moesten er trouwens ook aan geloven! In allebei ons flesje was ook al bij elk 1 mier gevallen. SMAKELIJK! :p Kippenhamburger met frietjes en dessert! Ja we hebben ons eens laten gaan! Een chocolade muffin en bananen/mango crumble. Af en toe mag dat wel eens he :D Na het eten nog een drankje gaan halen bij Gecko en daar kwamen we een bende piloten uit Botswana tegen. Wat een slijmballen met aangedikte verhalen over nijlpaarden die tegen hen aanlopen en mensen die een gat door hun been hadden van een nijlpaard die hen weggeslingerd had… van alles!
Maandag 23 maart: Dag 38
Ik kwam aan op Sinthana en meteen had ik de indruk dat hier iets niet volledig klopte :p en Ja hoor ik had gelijk! De manager was een dagje naar Mangochi wat hier blijkbaar gelijk staat als iedereen komt te laat en laten we niet zo veel doen vandaag. WAT EEN MOTIVATIE :p Ik heb maar wat initiatief genomen in de hoop dat de leraars mijn voorbeeld zouden volgen (wat jammer genoeg niet gebeurde) Normaal gezien doet Brighten het ochtendritueel dat Sanne en ik gemaakt hebben bij de nursery (kleuters) maar aangezien hij er niet was nam ik dat over :p Was eigenlijk heel leuk om dat samen met die kleine kindjes uit te voeren en liedjes aan te leren :) het was nog moeilijk maar het was dan ook maar de 3e keer dat ze het deden dus is dat perfect normaal. Nadien ben ik in standard 2 en 3 wiskunde les gaan geven. Opnieuw Groter dan en kleiner dan. Omdat ik een vertaler had was dat de beste oplossing aangezien we dat al eens gedaan hadden. Begonnen met een spelletje , ik had een nummer in mijn hoofd en zij moesten raden welk nummer maar ik mocht alleen antwoorden met bigger of smaller. Heel geroep en ik had het wat moeilijk ze rustig te houden aangezien ik niet veel kan zeggen in het Chichewa en ze amper Engels verstaan. Vandaag legde ik de focus vooral op verwoorden en voegde ik ook het = teken toe aan de opdrachten. Dat verbaliseren ging echt moeizaam in het begin want ze begrepen niet zo goed wat ze wanneer moesten gebruiken en begonnen vaak van links, ze vonden het blijkbaar gemakkelijker om bigger then te gebruiken. We hebben veel klassikale oefeningen gemaakt omdat dat verwoorden echt de kern was. Na het werken in de schriftjes nog het spelletje eens spelen maar nu met een kindje die het nummertje in zijn hoofd had. Ging al stukken beter dus ik was wel fier ondanks ik dus geen vertaler had (hij was examens aan het voorbereiden (tijdens de les!) en aan het rusten :p) Als laatste lesje hier op school heb ik vandaag verder de leesexamens afgenomen en dan zat de lesdag er al op.
Tijdens de middagpauze toevallig Fanny tegen gekomen en wat gaan drinken om wat extra suiker te hebben :p
In de namiddag heb ik met Sanne op Sinthana gewerkt aan wat didactisch materiaal. We maakten een extra ochtendritueel voor de andere klassen, een klok met verschuifbare wijzers, de emoties voor bij het ochtendritueel gemaakt en alle afgewerkte projecten afgedrukt.
Vandaag zijn Fanny en ik ook Reggie gaan bezoeken in het ziekenhuis. Dat is het jongetje dat zo verbrand is over zijn hele lichaampje. Zijn blaren in het gezicht (en ik gok ook die op zijn lichaam) zijn weg nu maar het vel is er af. Dus hij is nu langs 1 kant van zijn gezichtje roze. Het ziet er echt niet uit vind ik… ik vind het zo zielig. Gelukkig trekt Reggie zich er niet veel van aan en als hij Fanny ziet verschijnt er een lach op zijn gezicht. In het begin was hij heel bang van blanken en kon Fanny dus maar beter niet te dicht bijkomen maar nu is hij het gewend en ik dacht dat ik ook dichtbij kon komen :D dus ik ging dicht bij hem zitten en ik zag zijn gezicht vertrekken. Meteen stapte ik aan de kant want ik wou hem niet bang maken. Maar hij begon te schreeuwen en te wijzen naar mij. Ik voelde mij al helemaal ongemakkelijk :p Maar het was dat niet! Gelukkig maar :D hij had mijn zonnebril gezien en wou die hebben om mee te spelen. Hij probeerde het op zijn gezichtje te zetten (wat natuurlijk niet het beste plan was met die open wonden) maar we hielden het er af en hij zat er zo fier als een gieter rond te kijken met de bril op :D geweldig! Oja en op weg naar het ziekenhuis kwamen we een mama geit tegen en die had echt nog maar net haar baby geitje op de wereld gezet! ZO SCHATTIG! We wilden het heel graag voor het eerst zien rechtstaan en gaan aaien maar mama geit maakte ons een beetje bang :p Wij zien hier echt wat! En het ergste, we wennen er zo snel aan terwijl alles hier eigenlijk ongelofelijk mooi en anders is. De natuur is prachtig, de mensen zoooo vriendelijk, ze zijn tevreden met kleine dingen, geiten OVERAL; die lopen hier gewoon los, net als kippen, honden, katten enzovoort, overal zie je gecko’s. Het is zo bijzonder en uniek!
Dinsdag 24 maart: Dag 39
Vandaag zou ik mijn les over België geven. Ik kon hier geen prenten uitprinten dus heb ze zelf getekend, net als de vliegtickets. We deden net alsof we met het vliegtuig naar België gingen en ik probeerde de luchthaven procedures een beetje na te bootsen. Ik leerde hen een kinderliedje in het Nederlands en haalde enkele kenmerken van België aan. De smurfen, Manneke pis, de vlag, het Atomium en over wereld’s beste chocolade! Belgian Chocolate! Het liedje was een beetje moeilijk maar ze vonden het wel leuk :) Ik vond het leuk om hen wat te vertellen over België maar de inhoud moest steeds vertaald worden naar het Chichewa en ik ben niet altijd zeker of ze het nu correct vertalen of niet. Ik weet nochtans dat ik beter geen echte wero geef omdat het moeilijk is vanwege te de taal. Ik wou het toch nog eens proberen en het ging wel goed maar ik denk dat ik het bij wiskunde Engels en Frans hou :p Na de les over België ging ik verder met wiskunde. Terug groter dan en kleiner dan. Het spelletje van gisteren vonden ze heel fijn dus hebben we dat nog eens gespeeld. Vandaag punt-oefeningen. Ik gaf ze een cijfer en een teken en zij moesten aanvullen met een ander cijfer. Ik ben voor de beide klassen deze keer in het begin onder 10 gebleven zodat ik zeker wist dat ze het meehadden. Was toch moeilijker dan ik dacht heb ik de indruk. Gelukkig had ik vandaag wel een vertaler bij me die alles kon uitleggen en nadien ging het al wat vlotter :) enkele kids waren er echt wel snel mee weg en die konden op het einde al oefeningetjes maken met enkel een teken :) Om de dag mee te eindigen heb ik voor de laatste keer alles van ‘het huis’ herhaald. Aangezien het deze week examenweek is hebben ze morgen een examen Engels en dit hoort erbij. We speelden pictionary! Ze hadden dit blijkbaar nog nooit gedaan en ze vonden het heerlijk om op het bord te tekenen. Voor de kleinere kinderen was het nog wat moeilijk had ik de indruk maar de anderen waren er erg goed in. Ik ben altijd echt blij als ik merk dat ze iets echt leuk vinden :) Nu naar huis en in de namiddag terug naar Sinthana om er wat aan mijn bachelorproef te werken en waar Sanne en ik gisteren aan begonnen waren, af te werken.
Toen ik thuiskwam ben ik meteen gaan zwemmen! Het was verschrikkelijk warm vandaag :0 Ik versta waarom de lokale bevolking vaak overdag niet zoveel doet! Het is hier echt gewoon veel te warm en de zon brand echt! ’s Avonds ben ik met Fanny nog naar een feestje geweest. Oorspronkelijk was onze gedachte om enkel een biertje te trakteren aan Richard omdat hij met ons naar Otterpoint was geweest op zaterdag maar hij zei dat er een feestje was dus zijn we daar naartoe geweest. Met Richard uiteraard :p Hier in het dorp zitten ook heel veel vrijwilligers voor het hospitaaltje. Één van de vrouwen vertrok terug naar huis en vandaar dat ze een feestje gaf. We waren niet uitgenodigd uiteraard want we kenden die vrouw niet :p maar het is altijd vrije ingang en je betaald toch je eigen drankje! Kwamen we Sanne daar natuurlijk ook tegen :p Ik ben als eerste naar huis gegaan, ben hier zo moe altijd van die lange dagen en de kinderen en de warmte!
Woensdag 25 maart: Dag 40
Normaal was vandaag WASDAG maaaaar hier had ik vandaag ECHT geen zin in dus ben ik dat maar overgeslaan… Zaterdag wordt dan wel extra veel was :( In plaats daarvan heb ik wat gewerkt voor school… Nog wat lesvoorbereidingen uitschrijven en alles op punt zetten dat ik tot nu toe al gedaan heb. Ook wat voorbereiden voor de namiddag want vandaag ga ik niet naar Sinthana maar naar Chembe Daycare, een soort kinderopvang/speelplein dat dagelijks van 2 tot 5 gerund wordt om de kinderen van de straat te houden en te vermaken.
Om 10 voor 2 vertrok ik naar de Daycare en Sanne en Fanny waren er ook net. We hebben er samen met de meiden die er werken, Rejoyce en Mary, het ochtendritueel gedaan dat Sanne en ik hadden uitgewerkt. Nadien verdeelden we de kinderen in 2 groepen. We hebben met de oudere kinderen Engels gedaan (woordenschat over het huis en de familie), wat rekenen (even en oneven getallen) en kloklezen. De jongere kinderen hebben wat schrijfoefeningen gedaan, het spel met de kleuren met de eierdoppen en kroonkurken en dan nog wat tellen met de kroonkurken. Als laatste hebben we allemaal samen wat origami gedaan en er hartjes mee gevouwen en gedecoreerd met kleurpotloden. Sanne had ook linten mee. Hier hebben we dassenroof mee gespeeld. Vonden ze echt GEWELDIG! Hier in de day care haal ik er meer voldoening uit dan op school. De kinderen komen hier namelijk uit vrije wil en zijn dus echt gemotiveerd om dingen te doen met ons.
Vandaag waren er echter niet zoveel kinderen (een 35) dan anders. Sanne legde Fanny en mij uit dat het kwam omdat de kinderen van mensen die mais telen nu naar het land zijn. De mais moet namelijk drogen en dat duurt een 3-4 weken. Tijdens die weken komen de apen vaak uit de bergen om de mais op te eten. Die kinderen leven dus voorlopig op de velden om met stokken de apen weg te jagen van tussen de mais planten. Ze komen blijkbaar wel wekelijks naar huis maar de omstandigheden waarin deze kinderen zich nu bevinden zijn echt erbarmelijk… een afdakje van 1m2 waar echt niets is... best zielig als je het mij vraagt.
Fanny en ik zijn na de Daycare nog even naar het hospitaaltje gelopen om Reggie te bezoeken. Hij was buiten vandaag! En elke keer hij ons ziet is hij zo gelukkig! Zijn oogjes stralen en hij lacht spontaan. Zijn velletje begint trouwens lichtjes aan terug bruin te worden maar ik vond het er toch niet zo mooi uitzien :s vooral dan achter zijn oortje en een beetje op zijn wang zijn er plekjes waar pus uit komt… YAK! Maar ach, het arme ventje… de vliegen lieten hem ook niet gerust. Gelukkig was mama er om die weg te jagen en hem niet te laten krabben. Maar hij slaagde er wel in om af en toe een velletje af te trekken en Fanny was dan de gelukkige die het velletje kreeg van Reggie :D VIES :D Elke keer we vertrekken zijn we er toch nog even van onder de indruk… en vooral dan dat wij het zo erg vinden terwijl het lijkt of het hier de normaalste zaak van de wereld is (het gebeurd hier wel vaak maar toch).
Donderdag 26 maart: Dag 41
Vandaag was mijn laatste dag lesgeven voor de paasvakantie. Ik startte vandaag met wiskunde en ging nu voor die laatste les in 3 weken aan niets anders meer beginnen dus zijn we terug verder gegaan met groter dan en kleiner dan. Natuurlijk startten we opnieuw met het spelletje :p maar nu met getallen van 1 tot 100. Iedereen wou wel eens vooraan komen dus ik kon niet anders dan het spelletje nogmaals spelen :D vandaag hebben we alles eens herhaald en dan terug wat moeilijker gemaakt… hier heb ik mee afgezien :p ik had nu twee getallen opgeschreven en twee tekens. De leerlingen moesten de getallen juist aan het teken plaatsen. Met twee getallen lukte het nog hoewel het leek dat het verwoorden ervan nu plots moeilijk was :p Ik probeerde het dan ook met drie getallen te doen voor de standard 3 klas en sommigen konden dit wel maar het middelste getal ingevuld krijgen dat was toch een hele opgave :D En Jammer genoeg had ik alweer geen vertaler vandaag waardoor dat ook niet zo ideaal was maar ja dat is Afrika! Alles onvoorspelbaar hier. De mindswitch die ik hier moet maken daarmee is echt het moeilijkste. Na wiskunde een lesje Engels over de emoties. Ik had 5 emoties voorbereid om aan te bieden (blij, bang, boos, verdrietig en verrast) die tekende ik op het bord (gelukkig was er krijt deze hele week al :D) en dan de woorden erbij. Om het een beetje in te oefenen tekende ik wat op het bord (bv een kadootje) en dan moesten de lln zeggen hoe ze zich daarbij voelden! Ook uitbeeldertje hebben we gedaan. Als laatste heb ik er een drama activiteit aan gekoppeld. Ik had een grote kartonnen doos mee en had die in de kring gezet. Ik had hen allemaal een kaartje gegeven met een voorwerp op en zij moesten 1 voor 1 naar de doos lopen en uitbeelden hoe ze zich voelden als ze kadootje opendeden. Ze zijn dit echt niet gewoon want ze waren heel verlegen dus in het begin deed ik mee met hen zodat ze het toch zouden doen. Ze hebben ECHT GELACHEN niet normaal :D het enige jammere was dat we met heel veel zijn altijd en het dus lang duurt voor de anderen… Als laatste activiteit van vandaag heb ik met hen een verhaaltje gelezen van Rupsje Nooitgenoeg in het Engels. Ik had dat boekje meegebracht. De inhoud misschien net iets te kinderachtig maar het Engels mocht zeker niet moeilijker zijn. Als verwerking erbij hebben we eerst nog eens alle kleuren besproken van de vlinder en de vormen die in de vleugels voorkwamen om daarna met origami papier een vlindertje te vouwen. Het vlindertje is echt niet zo moeilijk maar ik had natuurlijk geen stappenplan dus moest het allemaal echt voordoen. In mijn klas zitten dan ook zoveel verschillende leeftijden (en BTW voor deze les kwam Standard 4 er ook bij zitten omdat de leerkrachten de punten aan het noteren waren op rapportjes). Gelukkig konden deze oudere kinderen de jongere wat helpen maar netjes en precies vouwen dat kunnen ze hier echt niet… ik denk dat ze gewoon de fijne motoriek hiervoor niet hebben :s Er kwamen wel hele kleurrijke vlindertjes tevoorschijn eens ze gekleurd waren en ze waren er best trots op dus ik ook :D
Na de middag ben ik naar Sanne gegaan en hebben we in haar huisje wat gewerkt aan didactische materialen. Zo hebben we een twister gemaakt met vormen en kleuren, onze klok verder afgewerkt en weer- en emotiekaarten gemaakt voor het ochtendritueel. Super fijn om alles met twee te doen!
Die avond ben ik samen met Sanne en Fanny nog naar Tipezananso. Dat is ook een project hier opgericht door een Nederlander. Hij heeft een schooltje waar hij van alle projecten doet met kinderen. Er was een minidisco dus Sanne, Fanny en ik zijn wat gaan dansen met de kinderen om Gerrit (de oprichter) te steunen :) van zodra de muziek start (en ja er waren zelfs discolichtjes en een discobal enzo) brak het echt los! Bij ons staat iedereen eerst aan het begin wat langs de kant te draaien maar hier is het feest van de eerste tot de laatste seconde. We werden ook meteen omsingeld door kinderen die allemaal wel met de muzungu’s wilden dansen. Met de kleine meisjes en jongetjes hadden we geen probleem hoewel die ook wel redelijk ‘egoïstisch’ waren :p maar de iets oudere jongetjes dat was minder fijn… echt staan schuren tegen ons YAK! Fanny en ik zijn dan maar met onze konten tegen elkaar gaan staan om meer aanrijden te vermijden :p maar ze gaven niet op hoor en probeerden steeds onze handen te grijpen van de kleine kindjes. Toen vonden we het dus tijd om even een luchtje te gaan scheppen :p De temperaturen zakken hier trouwens ’s nachts ook niet onder de 25 graden dus het is echt warm!
Na de disco vonden we dat we het wel verdiend hadden om wat te gaan eten. Een vegetarische lasagne! Voor het eerst in al die tijd heb ik weer KAAS gegeten! :o het heeft zoooo gesmaakt! Dat kaaskorstje liet ik expres tot het einde om er dan lang van te genieten! Mama, maak alsjeblief iets met kaas(saus) de eerste dag dat ik terug ben :D En als we iets doen dan doen we het goed! Dit was ook de enige plek waar je ijs kan krijgen, en dan nog zelf gedraaid ijs! Alle drie hebben we genoten van een bolletje ijs! Hoe simpel kan het leven toch zijn ;)
Vrijdag 27 maart: Dag 42
Een beetje verkouden :s ik denk dat het komt doordat ik met de ventilator op slaap… maar anders kan ik gewoon niet slapen van de hitte… Vandaag maar om 8 uur naar Sinthana. Het is de laatste schooldag van het 2 trimester dus is het een ‘ceremonie’ noemde Brighten het. De kinderen werden allemaal samen geplaatst, er werden wat speeches gehouden van de leerkrachten en nadien werden per graad de punten afgeroepen. Het kind met de beste punten werd echt aangekondigd als een koning bijna om daarna onder luid applaus zijn rapportje te komen en halen en een prijs. Dit was ook zo bij de nummer twee en drie. De rest van de klas werd ook afgeroepen in volgorde van goed naar mindergoed maar kregen geen prijsje. Ik vond het eigenlijk niet fijn… Bij ons wordt dat ook niet gedaan hé! Maar ja, that’s Malawi ;) Nadien werd er nog gezongen, een motivatie speech gehouden voor volgend trimester, een gebed opgezegd en het Malawiaanse volkslied gezongen. Ik vond het wel mooi! Hier is het:
O God bless our land of Malawi, Keep it a land of peace.
Put down each and every enemy, Hunger, disease, envy.
Join together all our hearts as one, That we be free from fear.
Bless our leader, each and every one,
And Mother Malawi.
Ik was dus wat vroeger thuis dan verwacht en kon helpen met het koken. Calvin was vandaag kok van dienst en vond het grappig. Ik heb niet veel kunnen doen aangezien er maar 1 mes is hier thuis… Aardappeltjes met tomatensaus en masamba. De rest kreeg ook van die kleine visjes maar ik lust ze niet zo graag :p
Sanne Fanny en ik hadden afgesproken om 2 uur in de Chembe Child Day Care. Ik nam vandaag Letisha en Alisha eens mee zodat ze ook eens zagen wat ik eigenlijk doe en het was voor hen ook eens een middagje uit :) iedereen was vandaag lekker Afrikaans laat dat we tegen half 3 toch (met Alisha en Letisha bij ) 4 kindjes hadden. Gelukkig kwamen er in de loop van de namiddag nog bij dat we met een 20-tal waren. We hebben armbandjes, haarbanden en kettingen gemaakt met stukjes rietjes op wol te rijgen! Hebben ze zich de HELE namiddag mee bezig gehouden! Wat rietjes en wol allemaal niet kunnen :p Ook hebben we ons Twisterspel uitgetest wat voor grappige taferelen zorgde want links, rechts, hand, voet, cirkel, driehoek, vierkant, geel, blauw, rood, groen dat is allemaal hetzelfde hier :p Alisha begreep er geen snars van maar ze vond het wel HEEL leuk :p Ook hebben we opnieuw de dassenroof gedaan en nog wat met de origamiblaadjes gevouwen. We kwamen wel steeds terug bij het maken van armbandjes enzo omdat ze het gewoon zo leuk vonden :)
Eens terug thuis meteen het water in met de kinderen, super warm, ver stappen en de hele dag kinderen om je heen! Je zou van mindere met kleren en alles het meer in gaan! Dat doen we hier ook uit respect voor onze gezinnen. Een short en een topje aan om te zwemmen en je te wassen (niet zo handig :p) Die avond zijn we nog wat gaan drinken bij Gecko en kwam ik van Sanne wel nog wat te weten over de lokale bevolking hier. Een minimum loon is hier 16.000 kwacha per maand… dat is 32 euro… ik denk dat ik hier verder geen uitleg bij hoef te geven… Maar de mensen zijn hier er al dolgelukkig mee want zij hebben tenminste een job wat je van vele anderen hier jammer genoeg niet kan zeggen…
6e blogupdate vandaag! Ik zit nu al over de helft van mijn verblijf! :o wat vliegt de tijd voorbij :) Ik heb hier al zoveel voldoening uit gehaald :) en veel nieuwe vrienden gemaakt. HEERLIJK!
De foto’s van deze week vind je op de fotopagina :)
Zaterdag 21 maart: Dag 36
Heerlijk rustig dagje vandaag! Lekker uitslapen en samen met de familie ontbijten buiten op de mat. Vandaag zouden Fanny en ik en Richard (een vriend van Fanny die ons zou rondgidsen) naar Otterpoint gaan. Om kwart na 9 afgesproken maar ook wij beginnen hier al wat op Afrikaanse tijd te leven :p Ik denk dat we niet voor 10 uur vertrokken zijn :D Ik was al eens naar Otterpoint geweest maar Fanny niet. Het ligt op het uiteinde van het National park. We stapten langs het water en kwamen al snel guards tegen. Natuurlijk moest Fanny een praatje maken :P geen goed plan! Meteen werd gevraagd of we al betaald hadden. Wij zijn vrijwilligers en verblijven hier en hadden vorige keer betaald dus we dachten dat we deze keer niet zouden moeten betalen… Pech! Alleen de donkere mensen mogen gratis binnen… Fanny en ik keken elkaar stomverbaasd aan… WAT IS DAT NU! Discriminatie :p Wij hadden natuurlijk niet zoveel geld meegenomen wat de guard wou dat we elk 10 dollar betaalden. Ik had 1000 kwacha mee en Fanny 4000 kwacha (ongeveer 2 dollar en 8 dollar) Dat vertelden we dan en dan zei hij; Dat is ook goed geef maar… ZO RAAR! Hadden we dus gezegd dat we minder mee hadden, was het ook goed geweest :p maar zo slim waren we niet :D Eens we Otterpoint bereikt hadden wou Fanny natuurlijk meteen zwemmen. Ik ben niet zo een zwemmer dus ik bleef op de rotsen genieten van het uitzicht en VEEEL foto’s maken :D We zaten natuurlijk in de volle zon dus ik hield het al snel niet meer uit en Fanny kwam me bijna het water in trekken :p dus met kleren en alles dan maar het water in want ik had niets bij aangezien ik niet van plan was te zwemmen. We zagen echt SUPER mooie vissen! Blauwe, witte, gestreepte, blinkende,… Noem maar op! Otter point is een natuur monument en er mag niet gevist worden aangezien men zegt dat er 100den soorten vissen zitten! En ja daar hebben wij tussen gezwommen ook al vond ik dat stiekem echt dood eng :p Toen we aan het zwemmen waren hoorden we wat ‘vreemde’ geluiden. Er zaten een 4-tal apen op de rotsen en in de bomen. Ik was heel gefascineerd maar aan de andere kant ook bang van de apen want blijkbaar zijn het niet zo lieve aapjes hier :D Even wachten tot ze weg waren voor we terug richting huis vertrokken. Het is hier echt HEEL warm! En de zon brandde echt op onze huid. Fanny had gezwommen in een bikini en ook al was ze ingesmeerd, ze was echt heel erg verbrand. Terug thuis, lekker eten met het gezin en nadien heb ik de hele namiddag aan mijn blog gewerkt tot ’s avonds. Boterhammetje eten en dan bed in. Of dat dacht ik toch! Fanny wou heel graag nog een drankje halen en stond plots aan mijn raam te kloppen. Ik schrok me al dood dat er plots op mijn raam geklopt werd. De lichten waren al uit en de voordeur was al vast! Maar dat hield Fanny niet tegen en ze wilde dat ik door het raam klom. Echt een GEKKE Hollander :p en ze weet mij ook steeds te overtuigen :p maar ik koos toch voor de deur! Gelukkig was Maureen nog wakker en kon ik haar vertellen dat ik nog even wegging en had ik een sleutel om binnen en buiten te geraken. Fanny zei dat Elias (haar gastvader) wist dat er in Gecko (een lodge) veel studenten waren en dat het er waarschijnlijk een feestje zou zijn. Dus zij zag het al helemaal zitten. Komen we daar aan, NIEMAND was daar :p ze waren allemaal al in bed gekropen. Dan maar met ons tweetjes een klein feestje gehad :D maar wel op tijd in bed deze keer ;)
Zondag 22 maart: Dag 37
Vandaag op tijd op gestaan want ik hab nog heel wat schoolwerk te doen :( Dan ook de hele voormiddag achter de computer gezeten en af en toe eens pauzeren. Na de middag een boekje gelezen. Fanny had een hele zak dwarsliggers bij dus ik heb er enkele uitgekozen, vandaag Slumdog millionaire! Rond 3 uur kwam Fanny terug langs en hebben we samen wat materialen gemaakt om te gebruiken in de klassen de volgende week. Fanny knipte paaseitjes en ik heb een bingospel gemaakt en ‘parels’ geknipt om de motorische vaardigheden wat aan te scherpen hier :p Toen we er genoeg van hadden HEERLIJK gaan zwemmen ter verkoeling. Binnen is het namelijk erg warm aangezien het een stalen dak is en het dus binnen erg heet maakt. Het zweet drupte van ons af dus een plonsje deed echt deugd! Sitha kwam enkele minuten na ons aan op het strand samen met zijn vriend Donic (die trouwens bijna dagelijks bij ons thuis komt ontbijten en Sitha uit zijn bed sleurt voor hijzelf naar zijn werk moet). Die twee hebben zich natuurlijk uitgesloofd :p Super grappig :p Na het plonsje was het tijd voor onze wekelijkse dinnerdate. We zaten aan een tafeltje en plots hoorden we kleine dingetjes vallen en zaten we zonder we het wisten mieren dood te kloppen. Tot we plots merken dat echt HEEL onze tafel onder de dikke mieren zit! En dat zijn geen mieren zoals bij ons maar echt grote dikke mieren! Ze kwamen van het plafond naar beneden. Snel onze drankje opgenomen en ander tafeltje kiezen. Het restaurant was leeg dus plaats genoeg om uit te kiezen :p Onze drankjes moesten er trouwens ook aan geloven! In allebei ons flesje was ook al bij elk 1 mier gevallen. SMAKELIJK! :p Kippenhamburger met frietjes en dessert! Ja we hebben ons eens laten gaan! Een chocolade muffin en bananen/mango crumble. Af en toe mag dat wel eens he :D Na het eten nog een drankje gaan halen bij Gecko en daar kwamen we een bende piloten uit Botswana tegen. Wat een slijmballen met aangedikte verhalen over nijlpaarden die tegen hen aanlopen en mensen die een gat door hun been hadden van een nijlpaard die hen weggeslingerd had… van alles!
Maandag 23 maart: Dag 38
Ik kwam aan op Sinthana en meteen had ik de indruk dat hier iets niet volledig klopte :p en Ja hoor ik had gelijk! De manager was een dagje naar Mangochi wat hier blijkbaar gelijk staat als iedereen komt te laat en laten we niet zo veel doen vandaag. WAT EEN MOTIVATIE :p Ik heb maar wat initiatief genomen in de hoop dat de leraars mijn voorbeeld zouden volgen (wat jammer genoeg niet gebeurde) Normaal gezien doet Brighten het ochtendritueel dat Sanne en ik gemaakt hebben bij de nursery (kleuters) maar aangezien hij er niet was nam ik dat over :p Was eigenlijk heel leuk om dat samen met die kleine kindjes uit te voeren en liedjes aan te leren :) het was nog moeilijk maar het was dan ook maar de 3e keer dat ze het deden dus is dat perfect normaal. Nadien ben ik in standard 2 en 3 wiskunde les gaan geven. Opnieuw Groter dan en kleiner dan. Omdat ik een vertaler had was dat de beste oplossing aangezien we dat al eens gedaan hadden. Begonnen met een spelletje , ik had een nummer in mijn hoofd en zij moesten raden welk nummer maar ik mocht alleen antwoorden met bigger of smaller. Heel geroep en ik had het wat moeilijk ze rustig te houden aangezien ik niet veel kan zeggen in het Chichewa en ze amper Engels verstaan. Vandaag legde ik de focus vooral op verwoorden en voegde ik ook het = teken toe aan de opdrachten. Dat verbaliseren ging echt moeizaam in het begin want ze begrepen niet zo goed wat ze wanneer moesten gebruiken en begonnen vaak van links, ze vonden het blijkbaar gemakkelijker om bigger then te gebruiken. We hebben veel klassikale oefeningen gemaakt omdat dat verwoorden echt de kern was. Na het werken in de schriftjes nog het spelletje eens spelen maar nu met een kindje die het nummertje in zijn hoofd had. Ging al stukken beter dus ik was wel fier ondanks ik dus geen vertaler had (hij was examens aan het voorbereiden (tijdens de les!) en aan het rusten :p) Als laatste lesje hier op school heb ik vandaag verder de leesexamens afgenomen en dan zat de lesdag er al op.
Tijdens de middagpauze toevallig Fanny tegen gekomen en wat gaan drinken om wat extra suiker te hebben :p
In de namiddag heb ik met Sanne op Sinthana gewerkt aan wat didactisch materiaal. We maakten een extra ochtendritueel voor de andere klassen, een klok met verschuifbare wijzers, de emoties voor bij het ochtendritueel gemaakt en alle afgewerkte projecten afgedrukt.
Vandaag zijn Fanny en ik ook Reggie gaan bezoeken in het ziekenhuis. Dat is het jongetje dat zo verbrand is over zijn hele lichaampje. Zijn blaren in het gezicht (en ik gok ook die op zijn lichaam) zijn weg nu maar het vel is er af. Dus hij is nu langs 1 kant van zijn gezichtje roze. Het ziet er echt niet uit vind ik… ik vind het zo zielig. Gelukkig trekt Reggie zich er niet veel van aan en als hij Fanny ziet verschijnt er een lach op zijn gezicht. In het begin was hij heel bang van blanken en kon Fanny dus maar beter niet te dicht bijkomen maar nu is hij het gewend en ik dacht dat ik ook dichtbij kon komen :D dus ik ging dicht bij hem zitten en ik zag zijn gezicht vertrekken. Meteen stapte ik aan de kant want ik wou hem niet bang maken. Maar hij begon te schreeuwen en te wijzen naar mij. Ik voelde mij al helemaal ongemakkelijk :p Maar het was dat niet! Gelukkig maar :D hij had mijn zonnebril gezien en wou die hebben om mee te spelen. Hij probeerde het op zijn gezichtje te zetten (wat natuurlijk niet het beste plan was met die open wonden) maar we hielden het er af en hij zat er zo fier als een gieter rond te kijken met de bril op :D geweldig! Oja en op weg naar het ziekenhuis kwamen we een mama geit tegen en die had echt nog maar net haar baby geitje op de wereld gezet! ZO SCHATTIG! We wilden het heel graag voor het eerst zien rechtstaan en gaan aaien maar mama geit maakte ons een beetje bang :p Wij zien hier echt wat! En het ergste, we wennen er zo snel aan terwijl alles hier eigenlijk ongelofelijk mooi en anders is. De natuur is prachtig, de mensen zoooo vriendelijk, ze zijn tevreden met kleine dingen, geiten OVERAL; die lopen hier gewoon los, net als kippen, honden, katten enzovoort, overal zie je gecko’s. Het is zo bijzonder en uniek!
Dinsdag 24 maart: Dag 39
Vandaag zou ik mijn les over België geven. Ik kon hier geen prenten uitprinten dus heb ze zelf getekend, net als de vliegtickets. We deden net alsof we met het vliegtuig naar België gingen en ik probeerde de luchthaven procedures een beetje na te bootsen. Ik leerde hen een kinderliedje in het Nederlands en haalde enkele kenmerken van België aan. De smurfen, Manneke pis, de vlag, het Atomium en over wereld’s beste chocolade! Belgian Chocolate! Het liedje was een beetje moeilijk maar ze vonden het wel leuk :) Ik vond het leuk om hen wat te vertellen over België maar de inhoud moest steeds vertaald worden naar het Chichewa en ik ben niet altijd zeker of ze het nu correct vertalen of niet. Ik weet nochtans dat ik beter geen echte wero geef omdat het moeilijk is vanwege te de taal. Ik wou het toch nog eens proberen en het ging wel goed maar ik denk dat ik het bij wiskunde Engels en Frans hou :p Na de les over België ging ik verder met wiskunde. Terug groter dan en kleiner dan. Het spelletje van gisteren vonden ze heel fijn dus hebben we dat nog eens gespeeld. Vandaag punt-oefeningen. Ik gaf ze een cijfer en een teken en zij moesten aanvullen met een ander cijfer. Ik ben voor de beide klassen deze keer in het begin onder 10 gebleven zodat ik zeker wist dat ze het meehadden. Was toch moeilijker dan ik dacht heb ik de indruk. Gelukkig had ik vandaag wel een vertaler bij me die alles kon uitleggen en nadien ging het al wat vlotter :) enkele kids waren er echt wel snel mee weg en die konden op het einde al oefeningetjes maken met enkel een teken :) Om de dag mee te eindigen heb ik voor de laatste keer alles van ‘het huis’ herhaald. Aangezien het deze week examenweek is hebben ze morgen een examen Engels en dit hoort erbij. We speelden pictionary! Ze hadden dit blijkbaar nog nooit gedaan en ze vonden het heerlijk om op het bord te tekenen. Voor de kleinere kinderen was het nog wat moeilijk had ik de indruk maar de anderen waren er erg goed in. Ik ben altijd echt blij als ik merk dat ze iets echt leuk vinden :) Nu naar huis en in de namiddag terug naar Sinthana om er wat aan mijn bachelorproef te werken en waar Sanne en ik gisteren aan begonnen waren, af te werken.
Toen ik thuiskwam ben ik meteen gaan zwemmen! Het was verschrikkelijk warm vandaag :0 Ik versta waarom de lokale bevolking vaak overdag niet zoveel doet! Het is hier echt gewoon veel te warm en de zon brand echt! ’s Avonds ben ik met Fanny nog naar een feestje geweest. Oorspronkelijk was onze gedachte om enkel een biertje te trakteren aan Richard omdat hij met ons naar Otterpoint was geweest op zaterdag maar hij zei dat er een feestje was dus zijn we daar naartoe geweest. Met Richard uiteraard :p Hier in het dorp zitten ook heel veel vrijwilligers voor het hospitaaltje. Één van de vrouwen vertrok terug naar huis en vandaar dat ze een feestje gaf. We waren niet uitgenodigd uiteraard want we kenden die vrouw niet :p maar het is altijd vrije ingang en je betaald toch je eigen drankje! Kwamen we Sanne daar natuurlijk ook tegen :p Ik ben als eerste naar huis gegaan, ben hier zo moe altijd van die lange dagen en de kinderen en de warmte!
Woensdag 25 maart: Dag 40
Normaal was vandaag WASDAG maaaaar hier had ik vandaag ECHT geen zin in dus ben ik dat maar overgeslaan… Zaterdag wordt dan wel extra veel was :( In plaats daarvan heb ik wat gewerkt voor school… Nog wat lesvoorbereidingen uitschrijven en alles op punt zetten dat ik tot nu toe al gedaan heb. Ook wat voorbereiden voor de namiddag want vandaag ga ik niet naar Sinthana maar naar Chembe Daycare, een soort kinderopvang/speelplein dat dagelijks van 2 tot 5 gerund wordt om de kinderen van de straat te houden en te vermaken.
Om 10 voor 2 vertrok ik naar de Daycare en Sanne en Fanny waren er ook net. We hebben er samen met de meiden die er werken, Rejoyce en Mary, het ochtendritueel gedaan dat Sanne en ik hadden uitgewerkt. Nadien verdeelden we de kinderen in 2 groepen. We hebben met de oudere kinderen Engels gedaan (woordenschat over het huis en de familie), wat rekenen (even en oneven getallen) en kloklezen. De jongere kinderen hebben wat schrijfoefeningen gedaan, het spel met de kleuren met de eierdoppen en kroonkurken en dan nog wat tellen met de kroonkurken. Als laatste hebben we allemaal samen wat origami gedaan en er hartjes mee gevouwen en gedecoreerd met kleurpotloden. Sanne had ook linten mee. Hier hebben we dassenroof mee gespeeld. Vonden ze echt GEWELDIG! Hier in de day care haal ik er meer voldoening uit dan op school. De kinderen komen hier namelijk uit vrije wil en zijn dus echt gemotiveerd om dingen te doen met ons.
Vandaag waren er echter niet zoveel kinderen (een 35) dan anders. Sanne legde Fanny en mij uit dat het kwam omdat de kinderen van mensen die mais telen nu naar het land zijn. De mais moet namelijk drogen en dat duurt een 3-4 weken. Tijdens die weken komen de apen vaak uit de bergen om de mais op te eten. Die kinderen leven dus voorlopig op de velden om met stokken de apen weg te jagen van tussen de mais planten. Ze komen blijkbaar wel wekelijks naar huis maar de omstandigheden waarin deze kinderen zich nu bevinden zijn echt erbarmelijk… een afdakje van 1m2 waar echt niets is... best zielig als je het mij vraagt.
Fanny en ik zijn na de Daycare nog even naar het hospitaaltje gelopen om Reggie te bezoeken. Hij was buiten vandaag! En elke keer hij ons ziet is hij zo gelukkig! Zijn oogjes stralen en hij lacht spontaan. Zijn velletje begint trouwens lichtjes aan terug bruin te worden maar ik vond het er toch niet zo mooi uitzien :s vooral dan achter zijn oortje en een beetje op zijn wang zijn er plekjes waar pus uit komt… YAK! Maar ach, het arme ventje… de vliegen lieten hem ook niet gerust. Gelukkig was mama er om die weg te jagen en hem niet te laten krabben. Maar hij slaagde er wel in om af en toe een velletje af te trekken en Fanny was dan de gelukkige die het velletje kreeg van Reggie :D VIES :D Elke keer we vertrekken zijn we er toch nog even van onder de indruk… en vooral dan dat wij het zo erg vinden terwijl het lijkt of het hier de normaalste zaak van de wereld is (het gebeurd hier wel vaak maar toch).
Donderdag 26 maart: Dag 41
Vandaag was mijn laatste dag lesgeven voor de paasvakantie. Ik startte vandaag met wiskunde en ging nu voor die laatste les in 3 weken aan niets anders meer beginnen dus zijn we terug verder gegaan met groter dan en kleiner dan. Natuurlijk startten we opnieuw met het spelletje :p maar nu met getallen van 1 tot 100. Iedereen wou wel eens vooraan komen dus ik kon niet anders dan het spelletje nogmaals spelen :D vandaag hebben we alles eens herhaald en dan terug wat moeilijker gemaakt… hier heb ik mee afgezien :p ik had nu twee getallen opgeschreven en twee tekens. De leerlingen moesten de getallen juist aan het teken plaatsen. Met twee getallen lukte het nog hoewel het leek dat het verwoorden ervan nu plots moeilijk was :p Ik probeerde het dan ook met drie getallen te doen voor de standard 3 klas en sommigen konden dit wel maar het middelste getal ingevuld krijgen dat was toch een hele opgave :D En Jammer genoeg had ik alweer geen vertaler vandaag waardoor dat ook niet zo ideaal was maar ja dat is Afrika! Alles onvoorspelbaar hier. De mindswitch die ik hier moet maken daarmee is echt het moeilijkste. Na wiskunde een lesje Engels over de emoties. Ik had 5 emoties voorbereid om aan te bieden (blij, bang, boos, verdrietig en verrast) die tekende ik op het bord (gelukkig was er krijt deze hele week al :D) en dan de woorden erbij. Om het een beetje in te oefenen tekende ik wat op het bord (bv een kadootje) en dan moesten de lln zeggen hoe ze zich daarbij voelden! Ook uitbeeldertje hebben we gedaan. Als laatste heb ik er een drama activiteit aan gekoppeld. Ik had een grote kartonnen doos mee en had die in de kring gezet. Ik had hen allemaal een kaartje gegeven met een voorwerp op en zij moesten 1 voor 1 naar de doos lopen en uitbeelden hoe ze zich voelden als ze kadootje opendeden. Ze zijn dit echt niet gewoon want ze waren heel verlegen dus in het begin deed ik mee met hen zodat ze het toch zouden doen. Ze hebben ECHT GELACHEN niet normaal :D het enige jammere was dat we met heel veel zijn altijd en het dus lang duurt voor de anderen… Als laatste activiteit van vandaag heb ik met hen een verhaaltje gelezen van Rupsje Nooitgenoeg in het Engels. Ik had dat boekje meegebracht. De inhoud misschien net iets te kinderachtig maar het Engels mocht zeker niet moeilijker zijn. Als verwerking erbij hebben we eerst nog eens alle kleuren besproken van de vlinder en de vormen die in de vleugels voorkwamen om daarna met origami papier een vlindertje te vouwen. Het vlindertje is echt niet zo moeilijk maar ik had natuurlijk geen stappenplan dus moest het allemaal echt voordoen. In mijn klas zitten dan ook zoveel verschillende leeftijden (en BTW voor deze les kwam Standard 4 er ook bij zitten omdat de leerkrachten de punten aan het noteren waren op rapportjes). Gelukkig konden deze oudere kinderen de jongere wat helpen maar netjes en precies vouwen dat kunnen ze hier echt niet… ik denk dat ze gewoon de fijne motoriek hiervoor niet hebben :s Er kwamen wel hele kleurrijke vlindertjes tevoorschijn eens ze gekleurd waren en ze waren er best trots op dus ik ook :D
Na de middag ben ik naar Sanne gegaan en hebben we in haar huisje wat gewerkt aan didactische materialen. Zo hebben we een twister gemaakt met vormen en kleuren, onze klok verder afgewerkt en weer- en emotiekaarten gemaakt voor het ochtendritueel. Super fijn om alles met twee te doen!
Die avond ben ik samen met Sanne en Fanny nog naar Tipezananso. Dat is ook een project hier opgericht door een Nederlander. Hij heeft een schooltje waar hij van alle projecten doet met kinderen. Er was een minidisco dus Sanne, Fanny en ik zijn wat gaan dansen met de kinderen om Gerrit (de oprichter) te steunen :) van zodra de muziek start (en ja er waren zelfs discolichtjes en een discobal enzo) brak het echt los! Bij ons staat iedereen eerst aan het begin wat langs de kant te draaien maar hier is het feest van de eerste tot de laatste seconde. We werden ook meteen omsingeld door kinderen die allemaal wel met de muzungu’s wilden dansen. Met de kleine meisjes en jongetjes hadden we geen probleem hoewel die ook wel redelijk ‘egoïstisch’ waren :p maar de iets oudere jongetjes dat was minder fijn… echt staan schuren tegen ons YAK! Fanny en ik zijn dan maar met onze konten tegen elkaar gaan staan om meer aanrijden te vermijden :p maar ze gaven niet op hoor en probeerden steeds onze handen te grijpen van de kleine kindjes. Toen vonden we het dus tijd om even een luchtje te gaan scheppen :p De temperaturen zakken hier trouwens ’s nachts ook niet onder de 25 graden dus het is echt warm!
Na de disco vonden we dat we het wel verdiend hadden om wat te gaan eten. Een vegetarische lasagne! Voor het eerst in al die tijd heb ik weer KAAS gegeten! :o het heeft zoooo gesmaakt! Dat kaaskorstje liet ik expres tot het einde om er dan lang van te genieten! Mama, maak alsjeblief iets met kaas(saus) de eerste dag dat ik terug ben :D En als we iets doen dan doen we het goed! Dit was ook de enige plek waar je ijs kan krijgen, en dan nog zelf gedraaid ijs! Alle drie hebben we genoten van een bolletje ijs! Hoe simpel kan het leven toch zijn ;)
Vrijdag 27 maart: Dag 42
Een beetje verkouden :s ik denk dat het komt doordat ik met de ventilator op slaap… maar anders kan ik gewoon niet slapen van de hitte… Vandaag maar om 8 uur naar Sinthana. Het is de laatste schooldag van het 2 trimester dus is het een ‘ceremonie’ noemde Brighten het. De kinderen werden allemaal samen geplaatst, er werden wat speeches gehouden van de leerkrachten en nadien werden per graad de punten afgeroepen. Het kind met de beste punten werd echt aangekondigd als een koning bijna om daarna onder luid applaus zijn rapportje te komen en halen en een prijs. Dit was ook zo bij de nummer twee en drie. De rest van de klas werd ook afgeroepen in volgorde van goed naar mindergoed maar kregen geen prijsje. Ik vond het eigenlijk niet fijn… Bij ons wordt dat ook niet gedaan hé! Maar ja, that’s Malawi ;) Nadien werd er nog gezongen, een motivatie speech gehouden voor volgend trimester, een gebed opgezegd en het Malawiaanse volkslied gezongen. Ik vond het wel mooi! Hier is het:
O God bless our land of Malawi, Keep it a land of peace.
Put down each and every enemy, Hunger, disease, envy.
Join together all our hearts as one, That we be free from fear.
Bless our leader, each and every one,
And Mother Malawi.
Ik was dus wat vroeger thuis dan verwacht en kon helpen met het koken. Calvin was vandaag kok van dienst en vond het grappig. Ik heb niet veel kunnen doen aangezien er maar 1 mes is hier thuis… Aardappeltjes met tomatensaus en masamba. De rest kreeg ook van die kleine visjes maar ik lust ze niet zo graag :p
Sanne Fanny en ik hadden afgesproken om 2 uur in de Chembe Child Day Care. Ik nam vandaag Letisha en Alisha eens mee zodat ze ook eens zagen wat ik eigenlijk doe en het was voor hen ook eens een middagje uit :) iedereen was vandaag lekker Afrikaans laat dat we tegen half 3 toch (met Alisha en Letisha bij ) 4 kindjes hadden. Gelukkig kwamen er in de loop van de namiddag nog bij dat we met een 20-tal waren. We hebben armbandjes, haarbanden en kettingen gemaakt met stukjes rietjes op wol te rijgen! Hebben ze zich de HELE namiddag mee bezig gehouden! Wat rietjes en wol allemaal niet kunnen :p Ook hebben we ons Twisterspel uitgetest wat voor grappige taferelen zorgde want links, rechts, hand, voet, cirkel, driehoek, vierkant, geel, blauw, rood, groen dat is allemaal hetzelfde hier :p Alisha begreep er geen snars van maar ze vond het wel HEEL leuk :p Ook hebben we opnieuw de dassenroof gedaan en nog wat met de origamiblaadjes gevouwen. We kwamen wel steeds terug bij het maken van armbandjes enzo omdat ze het gewoon zo leuk vonden :)
Eens terug thuis meteen het water in met de kinderen, super warm, ver stappen en de hele dag kinderen om je heen! Je zou van mindere met kleren en alles het meer in gaan! Dat doen we hier ook uit respect voor onze gezinnen. Een short en een topje aan om te zwemmen en je te wassen (niet zo handig :p) Die avond zijn we nog wat gaan drinken bij Gecko en kwam ik van Sanne wel nog wat te weten over de lokale bevolking hier. Een minimum loon is hier 16.000 kwacha per maand… dat is 32 euro… ik denk dat ik hier verder geen uitleg bij hoef te geven… Maar de mensen zijn hier er al dolgelukkig mee want zij hebben tenminste een job wat je van vele anderen hier jammer genoeg niet kan zeggen…