2e update van mijn blog wanneer ik in Malawi ben :) Ik denk dat ik een beetje begin te wennen aan alles hier. Ik heb echt een super lief gezin! Mijn gezin bestaat uit een mama (Maureen) een papa (waarvan ik de naam niet ken :p) en een dochtertje van 10. Maar zoals je misschien al gelezen hebt verblijven er wel meer mensen hier in het huis. Zo is er nog Alisha een meisje van 4 (SUPER SCHATTIG) en Sita een jongen van 21. Alisha is de dochter van een zus van Maureen. De mama van Alisha verblijft (samen met de zoon van Maureen) in Zuid-Afrika om er te werken. Daarom zorgt Maureen dus voor Alisha. Sita is de broer van Maureen en woont hier in. Dan is er ook nog Calvin (jongen van 19) hij is ook een broer van Maureen en is hier de hele tijd alleen slaapt hij bij zijn moeder 20 m verderop. Dat is mijn gezinnetje :)
De foto’s van deze week vind je op de fotopagina :)
Zaterdag 21 februari: Dag 8
Moeilijke start van de dag vandaag. Heimwee, heimwee en nog eens heimwee. Op sommige momenten zou ik niets liever doen dan naar huis komen. Deze ochtend heb ik de hele tijd aan mijn blog gewerkt (van vorige week dan hé! Cfr. WEEK1). Daardoor had ik wat om handen en kon ik mijn gedachten wat verzetten. Ook had ik enkele goeie babbels met vrienden en vriendinnen waardoor ik me echt veel beter voelde :) Dankje daarvoor! ;) Nadien heb ik rustig gegeten. Zoals altijd wit toastbrood met boter en koffie of thee. We zaten (eindelijk) eens rustig alleen met het gezinnetje in de zetel. Normaal zit dat hier namelijk vol met mensen :p Dus de ideale moment voor……(tromgeroffel)…… PAKJESTIJD! :D Ik had voor ze allemaal een geschenkje mee uit België omdat ik hier mag verblijven in hun huis. Voor Alisha had ik een knuffeltje die mijn mama zelf gemaakt heeft. Het was een kipje (Nkugu in het Chechewa) vond ze super want ik heb eentje in dezelfde stof maar dan een schaapje. Voor Letisha had ik 5 kleurtjes nagelak. Voor Sita had ik een deodorant en een shirt van de Rode Duivels en dan voor Maureen een parfum. Ook nog voor de twee meisjes samen een boekje met punt-tekeningen om nadien in te kleuren en kleurpotloodjes. Voor de mama en de twee meisjes samen was er ook nog een juwelenkistjes met wat kettinkjes en armbandjes om te delen. Ze waren echt blij met alles! Het was echt leuk om de uitdrukkingen op hun gezicht te zien :) De meisjes (en Maureen :p) hebben niet anders gedaan dan gekleurd vandaag. De hele tijd! Na het uitdelen van de pakjes heb ik mijn kamer eens opgeruimd. Dat was echt een DRINGENDE zaak :p maar nu ligt alles er netjes bij. Toen Maureen me riep voor het eten kreeg ik voor de eerste keer vlees op mijn bord, Mbuzi. GEIT! Echt een speciale smaak :p niet echt mijn ding eerlijk gezged :D Na het middageten zijn we gaan zwemmen met de hele familie, nichtjes, neefjes, zussen, broers noem maar op! En leuke foto’s genomen. SUPER! Toen we terug thuis kwamen gingen de meisjes weer aan het kleuren en ik aan het lezen in een boek dat ik hier vond (My babysitter has fangs) de hele avond lang. Alisha is dan ook (opnieuw) op mijn schoot in slaapgevallen. Té schattig! Voor de eerste keer dat ik hier ben heb ik eigenlijk eens genoten van het niets doen… ik België kennen wij dat eigenlijk niet :p en kon er hier dus ook maar moeilijk mee om. Maar vandaag echt genoten! Niet zo een goeie start maar een super verloop! Zo mogen er meer zijn!
Zondag 22 februari: Dag 9: Monkey Bay
Netjes op tijd opgestaan want had vandaag een uitstapje gepland met Hans. Heb me eerst gewassen in de “badkamer” hier. Er is hier geen stomend water dus je hoeft er je niet te veel van voor te stellen :p een WC (jaja!) een wasbakje en een douche. Allemaal in een zeer kleine ruimte en geen douche gordijn :p Ik ben de enige die de “badklamer” gebruikt. De andere familie leden gaan buiten achteraan in de tuin. Dat is hier heel normaal. Daar staat zo een hutje met langs de ene kant een gat in de grond en de andere kant iets om je te wassen (nog niet gezien dus kan niet beschrijven hoe het eruit ziet :D) Om de WC door te spoelen (Ik ben trouwens dolgelukkig met een wc :p ) moet ik dat met een emmer water doen en om me te wassen ga ik op mijn hurkje zitten op de grond met een emmer (koud) water waar je dan water uitschept met een plastic bekertje. Eigenlijk niets ergs aan :) kan ik best aan wennen. Na het wassen boterhammetje en de thee kwam Hans me ophalen en zijn we naar Mike gestapt (projectmanager). Bij Mike konden we 2 fietsen huren waar we die dag mee opstap zouden gaan. Rond 11 uur zijn we vertrokken. Eerst het dorpje uit tot we op een stuk verharde weg kwamen. Geloof me ik heb nog nooit zoveel bergop gefietst en ik kon echt echt echt niet meer. Je zou zeggen doe wat aan je conditie (en dat is ook waar) maar in 27 graden volle zon moet je mij maar eens nadoen ;) Ik daag je uit! na een uurtje kwamen we op een zandweg die (jipiii!) niet bergop was :D was ook niet zo gemakkelijk fietsen, maar geef mij toch maar de zandweg! ;) Na een uur en een half fietsen kwamen we eindelijk aan in Monkey Bay. Daar hebben we in de backpackers lodge ‘Mufasa’ wat suikers opgenomen en zijn we aan de praat geraakt met een Canadees, Douglas, die in Afrika scholen bezoekt en er ok aan ontwikkelingshulp doet. Toen hij hoorde wat ik hier deed, ging hij onmiddellijk een boek halen. Een FANTASTISCH boek als je het mij vraagt. Het boek heet “It costs almost nothing” (beneficial games and handcrafts from rubbish and recycles materials). In het boek staan ideeën om met materialen die je gewoon vind (net als melk, Karton, dopjes van flessen, kroonkurken, bloem,…) leermaterialen kan maken. Ik kan echt niet zeggen hoe dankbaar ik die man ben! Er staan bingo spelletjes in, twister, knutselwerkjes,… allemaal gesorteerd per leeftijd en waar de leerlingen dingen mee leren. Ik zei hem dat die boeken super waren en of ik er eentje kon kopen. De man zei dat ik ze gratis mocht hebben op één voorwaarde, ik zou hem een mailtje moeten sturen wat ik ermee gedaan heb en hij zou ooit eens terug komen en ik moest zorgen dat het boek bij iemand terecht kwam die er wat mee deed en hij wou het niet bestoft op een boekenrek zien liggen. That I can do! :) Ik kreeg dus een Engelse versie en een Chechewa versie mee naar huis en ben die man heeeeel erg dankbaar! Na de suikerboost fietsen we wat verder het dorp in om een restaurantje te zoeken (eerst nog wat verdwalen :p) en dan een resto gevonden, zeer lokaal, waar ik rijst met kip kreeg (verrassing!). Goed wat energie opdoen voor de weg terug. We vertrokken dan terug naar Cape Maclear en op de weg terug kwamen we vast te zitten in en tussen een kudde geiten. Was best grappig en een tikkeltje eng als je het mij vraagt! Na een uur een half terug fietsen kwamen we terug thuis in Cape. De weg terug was heel wat aangenamer doordat de zon weg was en het wat frisser was (maar dat nam natuurlijk niet weg dat ik ook terug bergop moest fietsen… VERMOEIEND!). Heerlijk thuis komen trouwens! De meisjes vlogen direct om mijn nek. Je kan je niet inbeelden hoe goed het doet als je merkt dat mensen je graag hebben ookal verstaan ze meer dan de helft niet van wat je zegt! Maureen zei dat Alisha en Letisha de hele dag hadden lopen vragen wanneer ik terug was en dat Alisha het huis niet uit wou voor moest ik terug komen. Wat een cuties! Eens terug ben ik in de zetel gekropen, uiteraard met Alisha na twee tellen op mijn schoot, en hebben we ei met aardappeltjes gegeten en ben ik als een blok in slaap gevallen. Ik fiets nooit meer naar Monkey Bay, was me te vermoeiend maar het was echt een geweldige dag. Er lekker op uit even genieten van de rust :)
Maandag 23 februari: Dag 10: Ziek
YUK! Opgestaan met een rot gevoel... Niet zo goed fysiek in orde maar metaal ook niet. In harde tijden leert men zijn vrienden kennen dat heb ik vandaag wel echt gemerkt. Gelukkig staan er altijd mensen klaar die wel met je begaan zijn. Zij weten wel over wie het gaat ;) Vandaag opgestaan met hevige buikkrampen, buikloop en braakneigingen. Als dat nog niet genoeg was wordt mijn verkoudheid die ik al heb van vrijdag (maar een iniminiebeetje) erger en doe ik ook niet anders dan snotteren! Was ook wat draaierig dus heb naar Brighten gestuurd dat ik vandaag later naar Sinthana zou komen en dan later dat ik helemaal niet meer zou komen. Ben terug in bed gekropen na een Dafalgan en wat maagtabletten en heb echt nog een paar uur geslapen met wat tussenpozen. Toen Alisha om half 12 thuis kwam van school heeft ze eerst een uur aan mijn deur gezeten wachtend tot ik met haar ging spelen. Jammer genoeg ging dit echt niet maar ik moest nog water gaan kopen en dan kon ze mee hand in hand natuurlijk en dan lachte ze weer :) Rust doet wonderen zeker want tegen de avond was ik al veel beter. Samen met Sita wat inkopen gaan doen. Hij kocht me een energiedrankje. Iets met melk en granen en chocolade… beetje een zure smaak vond ik en een beetje rare textuur maar best lekker. Ik vond het gewoon al heel lief dat hij dat speciaal voor mij had meegenomen zodat ik me beter zou voelen. Natuurlijk heb ik wel gedeeld met Alisha die er de hele tijd verlekkerd naar zat te kijken :) Vandaag waren Maureen en Letisha niet thuis. Maureen had ‘s morgens een smsje gekregen dat de moeder van haar man overleden was en dat ze naar Mangochi moest voor de begrafenis. Hier begraven ze de mensen op dezelfde dag dat ze sterven. Anders dan bij ons als je het mij vraagt! Maureen kwam ’s avonds wel thuis maar Letisha is bij haar vader in Mangochi gebleven. Hij heeft daar een eigen zaakje blijkbaar. Ik was super blij toen Maureen thuiskwam! Ze had yoghurt mee en ECHT brood :D Ondanks ik nog wat slapjes was heb ik nog nooit zo van een boterham genoten. Een doodgewone witte boterham met boter. Nee, geen toastbrood zoals ik hier altijd voorgeschoteld krijg maar gewoon brood zoals bij ons :p Hier leer je wel genieten van de kleine dingen moet ik zeggen ;)
Dinsdag 24 februari: Dag 11
Deze ochtend met niet zo een lekker gevoel naar de Sinthana vertrokken. Soms voelt het aan alsof wat ik hier doe niets opbrengt. Brighten merkte meteen dat er iets was en we hebben er even over gesproken. Echt een geweldig man die Brighten! Hij zei dat wat ik ook doe, al is het de kinderen 5 woorden Engels leren, dat hij daar al blij mee is. Hij zei dat wat ik ook doet, als ik de kinderen maar probeert te helpen dan is hij al tevreden en dat ik al geweldig werk had geleverd. Motiveert enorm! En het allerbelangrijkste, verwacht gewoon niet te veel en laat het dag na dag op je afkomen. One day at a time! Ik denk dat ik mijn perfectionistische ingesteldheid wat moet bijschaven en inderdaad meer tevreden moet zijn met wat ik WEL bereik met deze leerlingen. I have to lower my expectations. Ik voelde me al veel beter na dat praatje. Ik was blij dat hij me begreep. Vandaag dus de hele dag aan het vertalen van Franse spelletjes gewerkt omdat ik me toch niet sterk genoeg voelde om voor de klas te staan. Heb het soms namelijk wat moeilijk met de leerkracht waar ik bijsta. Ik heb het gevoel dat hij heel veel van mij verwacht en dat maakt me band. In de ochtend kreeg ik ook een smsje van Fanny. Fanny is een Hollandse meid die hier ook komt als vrijwilliger. Zij zou gaan helpen bij de Panda Garden in de nursery school. Fanny zou woensdag aankomen maar ze had haar ticket niet goed gecheckt en zit nu sinds deze ochtend vast in Ethiopië tot morgenochtend. Ze smste me dus dat ze pas donderdag zal toekomen. Ik kijk er echt zo naar uit dat ze hier zal zijn!
Morgen terug lesgeven op Sinthana. Na het vertalen een lekker plonsje in het meer met de kinderen (al zou ik mij graag eens alleen wassen :p) en ’s avonds Skypen met mijn lieverdjes Bomans en Nelebie! Ik besef nu pas hoe belangrijk het is om er steeds te zijn voor anderen want wanneer ik het nu moeilijk heb staan er ook mensen klaar voor mij! Op die 12 dagen dat ik hier ben heb ik toch al veel geleerd als ik erover nadenk.
- Genieten van de kleine dingen
- Gewoon even relaxen en je hoofd leegmaken, iets wat we in België echt niet kennen!
- Try to reach your goal one step at a time. Be happy with every little step forward.
- Hard times reveal true friends (maar ook telleurstellingen in ‘vrienden’)
- It may hurt to let go, but sometimes it hurts more to hold on.
Oja, mama, zus en papa stuurden me een berichtje dat ze een pakket hebben verstuurd naar me! Allerlei materialen, wat spelletjes en wat chocolade om de heimwee weg te eten :p ik kijk er al naar uit dat te mogen ontvangen. Danku mama papa en zus!
Woensdag 25 februari: Dag 12
Wij zijn altijd te laat! Heb al tegen Brighten gezegd dat ik vanaf nu om 8 uur begin ipv om half 8 omdat Alisha en ik er niet in slagen om op tijd te komen! We vertrekken om kwart na 7 meestal maar ik vergis me er steeds in dat Alisha (iedereen hier trouwens :P) echt super relaxt stappen… Toen ik aankwam op Sinthana Stond ik vandaag samen met Brighten in de klas. Eerst het Frans nog eens herhaald (terug de uitspraak bijgeschaafd :p) en er ‘monsieur et madame’ aan toegevoegd. HI-LA-RISCH. Die ‘monsieur’ kunnen ze hier echt niet uitspreken :D het wordt ‘MESOE’. Work in progress zou ik zo zeggen :) Vandaag leerde ik hen ook wat Engelse woordenschat over het huis. Moest ik al goed over nadenken want de huizen zijn hier anders dan bij ons. Het werd dus een huis met 4 kamers (bedroom, bathroom, livingroom en kitchen) en een tuin. Gelukkig lieten mijn tekenkunsten mij niet in de steek (vind ik dan toch :D) Dat koppelde ik dan aan werkwoorden (met gebaren) zoals cooking, sleeping, watching a video, washing yourself en playing. Deze les ging echt goed! De gebaren en de tekeningen hielpen veel en ik was best trots, ook al waren het amper 6 woorden :) Nadien nog wat Jip en Janneke (Yannicka) voor gelezen, ze hebben erg gelachen! En dan naar huis. Oja ik heb er ook Sanne ontmoet. Sanne werkt als privé juf voor een Nederlands gezin hier en geeft er thuisles. Af en toe komt ze ook naar Sinthana om wat adviezen te geven. Super leuk haar te ontmoeten en eens stoom af te laten bij iemand die exact begrijpt wat de situatie is :) In de namiddag was ik vrij en heb ik de was gedaan. Ja, in het meer met de hand. Calvin moest ook nog wassen dus ging hij het me tonen. Hij heeft van het begin tot einde staan glimlachen omdat ik het blijkbaar echt niet goed deed :P Nu ja, wit zijn mijn spullen niet maar ze ruiken toch al lekker dus was ik al tevreden :D Btw dit is echt een zwaar werkje eigenlijk! Ik hing de kleren te drogen en ging binnen een videootje kijken met Alisha. FROZEN! Jaja, ze kennen dat hier ook :D Na het filmpje ging ik nog even wat drinken en bijbabbelen met Hans. Het begon ontzettend hard te regenen, gelukkig had Maureen mijn was binnengehaald en toen ik terug thuiskwam lag de zitkamer (incl zetels) vol met natte kleren van mij :D Het regent hier trouwens vooral ’s avonds en ’s nachts en als het regent, regent het GOED. Met vaak alles erop en eraan, bliksem en donder. Door de stalen dakplaten is het ook een heel lawaai en soms moeilijk om te slapen. Gelukkig was ik voorzien op oordopjes :)
Donderdag 26 februari: Dag 13
Alisha wou niet naar school vandaag… Heb haar echt meegesleurd (net als haar neefje trouwens) en ja het duurde dus nog veeeeeel langer om op school te komen. Helse weg gestapt, vast gezeten in de modder met slippers, Alisha viel en toen begon ze hard te huilen, gestopt aan een pomp om haar wat schoon te maken. Half moedertje ik :) Toen ik aankwam op Sinthana zei Brighten dat ik vandaag moest lezen (“en mijn voorbereidingen dan??” Tja dat viel allemaal in het water) Ik zou de kinderen van de 2e klas (Standard 2) testen op wat ze al kunnen en dan daarop nadien verder bouwen. Ik schrrf dus wat woorden op en riep de kinderen dus 1 voor 1 bij mij. Eerst enkele letters lezen (s a t p i n). Dit zijn de letters die ze het eerst geleerd hadden bij de “Jolly Phonics” ingevoerd door een Ierse vrijwilliger. De leerlingen leren zo ipv letters, klanken (42!!) en leren er een beweging bij. Zo leerden ze de S van snake (met een verhaaltje) en de slang doen ssssss en dan doen ze die beweging met de handen. Met deze 6 letters had ik drie-letter woorden gemaakt in wisselrijtjes. Er zitten zo grote verschillen op! Sommige leerlingen (maar een 3tal hoor) lazen de woorden vlot. Anderen (de meesten) konden de letters maar niet ‘blenden’ tot een woord en nog anderen konden de letters niet eens lezen. Dat zal differentiëren worden! Bij de kinderen waar het echt moeizaam bij ging, deed ik dan een herkenningsoefening. De 6 letters een drie tal keer door elkaar op schrijven. Ik zei dan een klang en die letter moesten ze dan omcirkelen of doorkruisen ofzo. Birghten zag dat en vond het echt leuk. “It’s like a game” zei hij! Jippiii! Goeie punten gescoord :) Toen de les gedaan was ben ik met Alisha naar huis gestapt en hebben we strattegisch gezien (om meer gehuil te vermijden :P) door het dorp gestapt omdat de weg daar beter (lees: een klein beetje) beter lag. ’s Middags (opnieuw) Frozen kijken, om 2 uur terug naar Sinthana om wat spelletjes te vertalen en terug naar huis en daar wat leeslessen voorbereiden (uit mijn duim zuigen dus) en de observatiegegevens die ik over de lln gemaakt, wat ordenen. Wanneer het tijd was om te eten schrok ik! Nee niets ‘raars’ of vies op mijn bord :p maar boterhammen met…… PINDAKAAS! Niet dat ik daar zo een grote fan van ben maar ik was zo blij eindelijk wat op mijn boord te kunnen doen behalve boter :) Oja, ik had ook al een hele dag zitten wachten op Fanny (die maar niet kwam) maar om een uur of 6 kreeg ik eindelijk een berichtje dat ze was aangekomen :) JOEPIE! Heb hier zo naar uitgekeken! Ze kwam natuurlijk meteen langs en hebben toch een tijdje zitten babbelen om dan ’s avonds laat elk bij onze eigen familie in ons eigen bedje te kruipen. Great end of the day!
Vrijdag 27 februari: Dag 14
Sinds donderdag loop ik dus niet meer over de backroad om geen modder en gehuil meer te krijgen :D Eens op Sinthana was het aan Standard 3 om 1 voor 1 te komen lezen bij mij. Ik dacht dat dit toch beter zou zijn dan de klas van gisteren maar dat bleek net echt zo te zijn… hoewel de meeste lln wel de letters konden lezen en ik dus geen herkenningoefeningen hoefde te doen met hen. Ik gaf ze voor de eerste keer wat huiswerk mee aangezien het weekend is. De leerlingen kunnen het woord ‘homework’ niet lezen dus tekende ik er een huisje naast en ik hoop dat ze het begrepen hebben, maar dat zien we maandag pas :p Birghten kwam me rond half 9 vertellen dat ik om 10 uur wel moest stoppen want dat er een info-ochtend was voor de ouders. Ik vroeg hem of ik dan gewoon met de leerlingen nog wat mocht herhalen wat we deze week gedaan hebben en dat was geen probleem. TOT hij om 10 over 9 kwam zeggen dat ik eigenlijk over 5 minuten moest stoppen want dat ze een half uur vroeger zouden starten. Ik vroeg of het lesgeven nog steeds kon dan. Maar neen, hij had de ruimte nodig en de lln zouden allemaal in de ‘bibliotheek’ zitten en te veel lawaai maken. Jammer want wou wel nog eens voor de volledige klas staan aangezien ik de laatste twee dagen gebombardeerd was tot leesjuf. Achja, het was inderdaad in de bib niet uit te houden. 150 lln in een kleine ruimte aan het spelen (waarvan meer dan de helft jonger is dan 8). Daar had ik al helemaal niets aan te zeggen (want ze verstaan me ook niet :P). Fanny kwam dan plots toe op Sinthana, zij kreeg een rondleiding (net als ik gehad hat de eerste dag) om de projecten eens te bekijken. Aangezien iedereen bezig was met de ouderinfo moest ik dus de rondleiding geven :) Nadien ben ik dan maar naar huis gegaan want ik kon er niets meer doen. En ja thuis hebben we nog 2 keer na elkaar naar Frozen gekeken ( in het Engels). Alisha vindt het zo een leuke film, ze zingt de liedjes (wel toch het zinnetje ‘Let it go’) mee, en herhaalt wat ze zeggen de hele film lang :D Na het eten (vis met rijst) ging ik samen met Fanny een ‘sitenje’ (zeg als zitenzjee) kopen. Dat is een omslagdoek, en ik her er ook een stofje gekozen om er een schoudertas mee te laten maken. Daar moet ik dan de dag nadien gewoon even omgaan en hij zou klaar zijn :) handig toch?! Gewoon een stofje kiezen en zeggen wat je er van wil en voilà! Nadien een lange strandwandeling gemaakt tot waar Hans werkt. Samen een drankje gedronken en terug gewandeld. Even een duikje nemen met Alisha. Jaja ALEEN met Alisha! Ik schrok er zelf van dat er geen 10 anderen plots mee zwommen. Heerlijk gewoon. Na het zwemmen in de zetel met Alisha, ze maakt het zich altijd zeer comfortabel op mijn schoot ;) super schattig. Je raadt echt nooit wat we gekeken hebben. Inderdaad FROZEN, again! Hihi! Ik was doodop van deze week. Dat vroeg opstaan en de warmte eist toch wel veel van mij. Na het eten rond 9 uur (was bijna verhongerd :p) ben ik dan ook bijna meteen gaan slapen. Lekker uitslapen morgen!
Ik ben zo blij dat Fanny hier is maar toch blijf ik het moeilijk hebben. De heimwee blijft sterk. Ik vind het persoonlijk ook heel moeilijk om les te geven omdat ik helemaal niets heb om mij op te baseren. Geen doelen of leerlijn of boeken. Maar ja, blijven proberen zeker?!
Tot volgende week!
X Charlotte